Heidi De Pauw (Child Focus): ‘Over kinderen speel je geen politieke spelletjes’

Waarover is Heidi De Pauw, ceo van Child Focus, van gedachte veranderd? ‘Ik besef nu hoe ontzettend belangrijk het Kinderrechtenverdrag is.’

‘Toen ik nog student was, vroeg ik me af waarom we een kinderrechtenverdrag nodig hebben. We hebben het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. En kinderen zijn toch ook mensen? Nu besef ik dat het Kinderrechtenverdrag wel erg belangrijk is: kinderen hebben andere behoeften en noden dan volwassen mensen.

‘Dat verdrag zou ook voor alle kinderen moeten gelden, of ze nu opgroeien in een chique villa in Brasschaat of net aankomen uit Afghanistan. Dat lijkt misschien vanzelfsprekend, maar dat is het niet. Een paar jaar geleden pleitte ik ervoor om de kinderen van Syriëstrijders weer naar België te halen. Meteen werd ik afgebrand op de sociale media. Ik kreeg zelfs doodsbedreigingen. En die kinderen zelf werden “addergebroed” genoemd – dat choqueerde me nog het meest.

‘Natuurlijk begrijp ik dat zo’n pleidooi gevoelig ligt, want ons land heeft erg geleden onder de aanslagen van de IS. Maar de kinderen van Syriëstrijders hebben er niet voor gekozen om in een oorlog op te groeien. Ze blijven kinderen, die we moeten beschermen.’

Wordt er met kinderen te weinig rekening gehouden?

Heidi De Pauw: Zeker en vast. Kinderen staan lang niet altijd centraal bij beslissingen. Kijk naar echtscheidingen, waar partners elkaar vaak het bloed vanonder de nagels halen, zonder aan de kinderen te denken. Soms neemt een van hen ze zelfs mee naar het buitenland. Zo ontzeggen ze die kinderen het recht om de andere ouder te zien. Maar ook in de politiek worden vaak beslissingen genomen zonder rekening te houden met kinderen. Zeker in deze coronatijd had dat vaak verwoestende gevolgen voor hen. Natuurlijk worden er ook wetsvoorstellen ingediend die wel in het belang van kinderen zijn. Maar vaak worden er dan politieke spelletjes gespeeld. Daar kan ik me mateloos aan ergeren: waarom kun je, als het over kinderen gaat, niet voor een keer je partijkleur vergeten? Onlangs hebben we een hoorzitting gehad in het parlement over niet-begeleide minderjarigen. ‘Jullie noemen dat wel kinderen,’ zei een parlementslid, ‘maar eigenlijk zijn dat migranten’. Dat vind ik onzin: kinderen blijven kinderen, welke afkomst of religie ze ook hebben.

Waarom staan kinderen niet altijd centraal?

De Pauw: Omdat er andere belangen spelen. Bij Child Focus krijgen we elk jaar ongeveer tweeduizend meldingen binnen van seksuele uitbuiting. Dan begrijp ik niet dat de big tech en serviceproviders er nog altijd niet in slagen om beelden van seksueel misbruik te wissen van hun platforms. Ze zeggen wel dat ze dat doen, maar dat blijft vaak marketingpraat. Ja, als je hen op een beeld wijst, zullen ze het verwijderen. Maar ze zouden proactief alles eraf moeten halen. Zij zijn verantwoordelijk, net zoals een uitgever ook verantwoordelijk is voor de inhoud van zijn boeken.

U neemt vaak stelling in op Twitter. Bent u iemand die vaak twijfelt?

De Pauw: Op het werk niet. Ik moet heel vaak beslissingen nemen in crisissituaties. Ik weeg alles tegen elkaar af, beslis en kijk zelden achterom. Als er nieuwe argumenten komen, kan ik wel van mening veranderen.

Aan mezelf twijfel ik wél, zeker als iets verkeerd loopt. Dat is best wel vermoeiend. Mensen denken vaak dat succes een rechte lijn naar boven is, maar dat is niet zo. Het is vallen en opstaan, telkens weer. Maar elke keer leer je. En op mijn laatste dag zal ik eindelijk leren of die hemel, waar iedereen over spreekt, echt bestaat.