Après nous le déluge? Zo lijkt het wel als je de resultaten van deze Knack-enquête leest. 85 procent van de respondenten heeft bijvoorbeeld nog geen enkele regeling getroffen voor zijn eigen uitvaart. Waarom zijn we zo blind voor onze dood?
‘De Vlaming blijkt echt niet bezig met zijn eigen uitvaart’, zegt Bruno Quirijnen, woordvoerder van de Vlaamse Autonome Raad voor het Uitvaartwezen. Uit onze enquête blijkt dat amper 15 procent van de Vlamingen daarvoor al financiële of praktische regelingen heeft getroffen. We houden het kennelijk liever bij mondelinge afspraken met de partner of de kinderen – zo’n gesprek heeft bijna een kwart van de ondervraagden wél al gehad. ‘We moeten de mensen zeker niet te bang maken’, zegt Quirijnen. ‘Het is echt niet nodig om je eigen uitvaart zelf tot in de kleinste details uit te werken. De uitvaart is vooral belangrijk voor de nabestaanden. Zij moeten de kans krijgen om er nog een persoonlijke invulling aan te geven. Dat kan hun rouwproces alleen maar bevorderen.’
Toch kan het geen kwaad om alvast de grote lijnen te regelen, zoals de voorkeur voor een begrafenis of een crematie. Wie daarover al enkele zaken vastlegt, doet dat meestal met een geschreven document (35 %), een uitvaartverzekering (27 %), mondelinge afspraken (26 %) of een testament (25 %). Een wilsbeschikking (12 %) is veel minder goed ingeburgerd. Nochtans is dat nog de beste manier om enkele bepalingen vast te leggen. Het is een gratis document dat mensen kunnen indienen bij de burgerlijke stand van de gemeente, en waarin ze de keuze kunnen vastleggen voor een begrafenis, crematie en wat er eventueel met de as moet gebeuren. Het document komt automatisch op tafel bij het aangeven van een overlijden, waardoor het de meest zekere vorm is om de laatste wens rond de uitvaart kenbaar te maken. ‘Het is geen goed idee om dat via een testament te doen. Want dat komt pas naar boven als de uitvaart al achter de rug is’, zegt Quirijnen. Een geschreven document moet dan weer vlot beschikbaar zijn voor de nabestaanden. Het heeft geen zin dat in een kluis te bewaren, die vaak toch pas na de uitvaart wordt geopend.
Wie zelf regelingen treft voor de uitvaart, doet dat meestal om moeilijke keuzes voor nabestaanden te vermijden. Een vijfde doet dat ook om spanningen tussen nabestaanden te vermijden. 4 procent is er niet van overtuigd dat de nabestaanden zich wel over de uitvaart zullen ontfermen.
(S.V.)
Erven en schenken
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier