Sammy Mahdi en Pieter-Jan Crombez (Jong CD&V)

Haal de gokchinees ook van het voetbalscherm

Sammy Mahdi en Pieter-Jan Crombez (Jong CD&V) Sammy Mahdi is voorzitter van JONGCD&V. Pieter-Jan Crombez is bureaulid van JONGC&DV.

De start van het nieuwe voetbalseizoen staat voor de deur, en daar profiteren talloze gokkantoren en online casino’s van. Intussen kampen 46.000 mensen in ons land met een drugsverslaving, die vaak op jonge leeftijd begon. Tijd voor een regulering die jongeren beschermt tegen gokverslavingen, zeggen JONGCD&V-voorzitter Sammy Mahdi en Pieter-Jan Crombez, nationaal bureaulid JONGCD&V.

Vorige week konden de meesten onder ons een dagje thuisblijven vanwege de nationale feestdag, maar vergis je niet: dit weekend begint het echte feest. Met de start van de Belgische voetbalcompetitie zetten we ons schrap voor tien maanden feest, ons gebracht door Koning Voetbal. Een ander spelplezier dat de kijker daarbij wordt opgedrongen, is het gokken op dergelijke wedstrijden. In overvloede: voor, tijdens en na de wedstrijd worden we overspoeld met boodschappen die sportweddenschappen stimuleren. Als je weet dat er om en bij de 300 wedstrijden in de eerste divisie worden afgewerkt en daar de honderden Europese en bekercompetities bijrekent, integraal te bekijken op betaalzenders en samenvattingen op openbare omroepen, weet je dat dit geen maatschappelijk randfenomeen is.

Gokbedrijven horen geen zendtijd te krijgen voor, tijdens en na voetbalwedstrijden.

Dat indachtig is het moeilijk te geloven, maar in principe is gokken in België vandaag nog steeds verboden. Om illegaal gokken te ontmoedigen, kiest de overheid echter voor een beleid dat mensen de mogelijkheid geeft te gokken en de financiële risico’s daarbij te beperken. Zo kon een beperkt aantal casino’s en speelhallen een vergunning krijgen. Wat ons betreft een goede zaak. Niet alleen omdat we het illegaal gokcircuit liever niet zien floreren, maar ook omdat we zelf van mening zijn dat een gokje hier of daar op zich geen kwaad kan. De laatste jaren stellen we echter vast dat een wildgroei aan wedkantoren is ontstaan. Zelfs in kleine gemeenten zijn ze terug te vinden, vaak onder het mom van de dagbladhandelaar voor wie het verhandelen van dagbladen al lang niet meer de winstgevendste activiteit is. De grootste problemen bevinden zich op het anonieme wereldwijde web, waar valse accounts welig tieren en kwetsbare groepen als minderjarigen en uitgesloten verslaafden met enkele muisklikken naar hartenlust kunnen gokken.

Volgens het Centrum voor Alcohol en andere Drugproblemen (CAD) kampen zo’n 46.000 mensen met een gokverslaving. Nog eens 135.000 mensen vertonen risicogedrag. Bovendien zien zij een verschuiving in de gokverslaving. Ruim de helft van de mensen in de zelfhulpgroep van Gokhulp.be zijn verslaafd aan sportweddenschappen. Probleemgokkers beginnen vroeger met gokken dan anderen. Volgens het Vlaams expertisecentrum voor Alcohol en Andere Drugs (VAD) starten zij gemiddeld op 20,4 jaar, terwijl risicogokkers beginnen op 24,1 en niet-problematische gokkers op 25,5 jaar. Eind 2015 waren meer dan 260.000 landgenoten uitgesloten van gokken. Dan hebben we het nog niet gehad over gezondheidsproblemen, psychiatrische en sociale problemen waarmee problematische gokkers te kampen hebben.

Gratis bestaat niet

In 2015 verspeelden de Belgen een kleine 850 miljoen euro bij casino’s, in wedkantoren en online. De gokindustrie heeft die gigantische omzet deels te danken aan hun agressieve (reclame)strategie bij sportwedstrijden. Gratis bestaat misschien niet meer, in de goksector blijkbaar nog wel. Je krijgt bij gratis inschrijving zowaar wat inzetgeld cadeau – geld dat echte voetbalkenners met twee vingers in de neus moeten kunnen verdriedubbelen. Want indien je alle eigenschappen van de 22 spelers op het veld kent, moet je toch in staat zijn het resultaat van de wedstrijd te voorspellen? Het gokken maakt zelfs deel uit van de ultieme en volledige voetbalervaring. Of dat is toch wat de gokindustrie veel jonge voetbalfans wilt doen geloven. Het totale budget dat de sector besteedt aan reclame voor gokwebsites is op enkele jaren meer dan vervijfvoudigd. Investeringen in reclame via mediakanalen door de aanbieders van sportweddenschappen zijn tussen 2012 en 2016 meer dan verdubbeld, naar 60 miljoen euro.

De goksector heeft haar bestaansrecht, maar snoeien in de wildgroei is in het belang van alle actoren. Een regulering die jongeren beschermt tegen gokverslavingen zou dat ook moeten zijn. Vloeken bij alweer een gemiste penalty van Anderlecht of een zoveelste blessure van een speler van Club Brugge hoort erbij. Het soms frustrerende voetbalcommentaar van Frank Raes misschien ook nog net. Gokken niet. Dat horen we jonge voetbalfans duidelijk te maken door gokbedrijven geen zendtijd te geven voor, tijdens en na de voetbalbelevenis van jonge voetbalfanaten. Daar moeten we met wat goede wil dit seizoen nog toe in staat zijn, toch? Wedden we?

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content