Door een acuut tekort aan vroedvrouwen verwijst het ziekenhuis in Chimay hoogzwangere vrouwen door naar Frankrijk.
Hoogzwangere vrouwen in Chimay kunnen het best tijdig hun koffer pakken. Tot 30 juni is de kraamafdeling van het lokale ziekenhuis gesloten voor bevallingen. Reden voor die ongeziene maatregel: een acuut tekort aan vroedvrouwen. Pre- en postnatale consultaties kunnen wel nog, maar kinderen zullen er de komende drie maanden niet geboren worden in het Centre de Santé des Fagnes. Dertig zwangere vrouwen kregen al te horen dat ze het best in Frankrijk gaan bevallen: in het Centre Hospitalier van Fourmies, op 20 kilometer van Chimay. Voor risicozwangerschappen werden afspraken gemaakt met het universitair ziekenhuis van Charleroi, een rit van 100 kilometer.
De verklaring voor het personeelstekort is niet gespeend van ironie. Vijf van de twaalf vroedvrouwen zijn onbeschikbaar door zwangerschap. ‘We hebben alles geprobeerd om daarop te anticiperen’, zegt ziekenhuiswoordvoerdster Bérangère Jacqmin. ‘Interimkantoren, sociale media, internationale rekrutering, allemaal zonder resultaat. Het universitair ziekenhuis van Charleroi wilde ons wel helpen, maar kon zelf niemand missen.’
Net als Vlaanderen kampt Wallonië met een nijpend tekort aan verpleegkundigen – het aantal openstaande vacatures in heel België piekt nu op 25.000. Toch is het geen toeval dat de situatie nu in Henegouwen zo problematisch is. Op de zorgkundige kaart is Chimay een van de probleemzones. ‘We zijn niet aantrekkelijk’, zegt Jacqmin. ‘Een klein ziekenhuis, afgelegen en slecht bediend door het openbaar vervoer. Zowel naar Mons als naar Charleroi is het 100 kilometer rijden. We hebben wel troeven, de relaties met dokters en patiënten zijn hier warm en familiaal. Maar die kwaliteiten wegen niet op tegen de geografische nadelen. Pas afgestudeerde verpleegkundigen verkiezen grote ziekenhuizen in stedelijke centra. De onderlinge competitie is bikkelhard, vooral om gespecialiseerde verpleegkundigen wordt gevochten. Het ergst getroffen zijn de kraamafdelingen en de intensieve zorg.’
Ziekenhuizen en woonzongcentra zoeken tot ver buiten Europa naar oplossingen. ‘Vooral in het Midden Oosten’, zegt Jacqmin, die meteen toegeeft dat ze geen wonderen verwacht. ‘Kandidaten moeten niet alleen een gehomologeerd diploma bezitten, ze moeten ook Frans spreken. Niet vanzelfsprekend.’
