De Britten hebben het altijd graag anders gedaan. Maar op wat baseren zij hun social distancing van 2 meter? En waar komt onze anderhalve meter vandaan? En wat is het veiligst?
Nu we herboren zijn in de anderhalvemetermaatschappij vraagt u zich misschien af of die anderhalve meter arbitrair gekozen is of wel degelijk wetenschappelijk gefundeerd? Helaas begint het verhaal van de social distance-maatregel steeds meer op de mondmaskersaga te lijken, nu blijkt dat de maatregel in onze uitgebreide bubbel van tien plots niet meer van toepassing is.
Maar ook tussen landen onderling is de maatregel niet conform. En dat is geen onbelangrijke informatie als u deze zomer op vakantie trekt doorheen Europa. Een overzicht:
De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), Hongkong, Singapore, Frankrijk en China adviseren een afstand van 1 meter. Australië, Griekenland, Portugal, Duitsland, Nederland en België doen daar 50 cm bij. Zuid-Korea gaat dan weer voor het equivalent van 1,4 meter, de Verenigde Staten voor 1,8 (zes voet) en het Verenigd Koninkrijk, Canada en Spanje gaan het verst met 2 meter.
Waar komen die getallen vandaan?
Alles is terug te leiden tot een onderzoek uit de jaren 30 waarin Harvard-onderzoeker William Wells de tuberculosebacterie bestudeerde. Hij ontdekte dat hoest- en niesdruppeltjes snel in de lucht verdampen en vervolgens neervallen op de grond binnen een afstand van 1 tot 2 meter. Omdat de griep, SARS en MERS zich op een gelijkaardige manier gedragen, hebben wetenschappers geen reden om aan deze conclusie te twijfelen en zo grijpen we bijna een eeuw later nog steeds terug naar deze studie. Maar het wordt steeds duidelijker dat SARS-CoV-2 niet zoals alle andere virussen is.
Wat zegt de recente wetenschap?
Het meest recente onderzoek over hoe het virus zich verspreidt, toont aan dat een afstand van minstens 1 meter de beste manier is om de kans op een infectie te beperken. Het risico op infectie wordt geschat op 13 procent binnen de 1 meter en slechts 3 procent op een grotere afstand. Voor elke extra meter tot drie meter, wordt het risico verder met de helft gereduceerd.
De 1,5 meter geldt evenwel enkel bij stilstaande situaties. Volgens een Belgische studie moeten tijdens het sporten grotere afstanden gehanteerd worden, want wie in beweging is, laat al hoestend of niezend ook in zijn slipstream druppeltjes achter en het gevaar is groot dat wie achterop komt door die wolk loopt of rijdt en druppeltjes opneemt. Het is daarom aangeraden om naast elkaar te sporten. Doe je dat toch achter elkaar, dan moet een grotere afstand in acht worden genomen: bij rustig wandelen is dat 4 tot 5 meter, bij lopen 10 meter en bij fietsen aan 30 tot 40 km/uur zelfs 20 meter.
Waarom kiest België voor 1,5 meter?
Terwijl het VK het voorzichtigheidsprincipe wel erg ruim interpreteert, heeft het Nationaal Crisiscentrum in België gekozen voor een gulden middenweg. Het moet allemaal nog een beetje leefbaar blijven. Als je in de supermarket naar iets in de rekken grijpt of het openbaar vervoer neemt, wordt het wel heel moeilijk om op 2 meter afstand van een medeburger te blijven. Daarom voegde België slechts 50 centimeter toe aan de officiële richtlijn van de WHO. Het helpt ook dat bijvoorbeeld een winkelkar ongeveer 1,5 meter is.
Verspreidt het virus zich niet over een langere afstand via de lucht?
Over de rol van aerosolen zijn wetenschappers nog niet uit. Volgens sommigen overleeft het virus wel degelijk in de lucht. Het zou dus kunnen dat een windvlaag de damp van iemands adem over een grotere afstand (volgens een Chinese studie tot 4 meter) meeneemt, maar het is niet duidelijk hoe krachtig het virus dan nog is.
Al deze onzekerheden zorgen ervoor dat er geen overeenstemming is over de juiste afstand voor social distancing. Misschien die anderhalvemetermaatschappij dan toch maar inruilen voor een ‘maatschappij van het gezond verstand’?
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
