Bij gebrek aan aandacht is elke vrouw in staat toe te geven aan de avances van een andere man. Vrouwen hebben nood aan dromen, zegt psychologe Isabelle Tilmant.
Het kan beginnen met een berichtje op een ontmoetingssite: “Jonge vrouw, gevangen in een huwelijk zoekt ridder om haar te bevrijden”. Of een consultatie bij een psycholoog die wel heel veel empathie aan de dag legt en die tot de verbeelding spreekt, een onverwachte flirt van een vrouw die bijna zestig is, het vertrek van een enige zoon dat hartverscheurend is, maar ook heerlijk bevrijdend!
“Vrouwen hebben nood aan dromen”, stelt Isabelle Tilmant. “Dromen en opwinding. En zeker in een maatschappij waarin ontrouwe vrouwen gestigmatiseerd worden en mannen die het niet zo nauw nemen met trouw geprezen worden om hun viriliteit. Daarom hebben vrouwen -doorgaans onschadelijke- droombeelden en fantasieën, lezen ze romans en kijken ze graag naar romantische films. Maar als vrouwen zich niet of onvoldoende bemind voelen of als het leven met twee vooral saai is, dan bestaat de kans dat vrouwen hun dromen willen omzetten in realiteit.”
Dubbele drang
“Niet alleen mannen maar ook vrouwen hebben -seksuele- lusten”, zo zegt Isabelle Tilmant. “Vrouwen met lusten zijn een taboe en daar wilde ik met mijn boek wat aan doen. Een vrouw kan bijvoorbeeld plots overvallen worden door seksuele verlangens, alsof haar lichaam ontwaakt uit een lange slaap. Het verschil met mannen is dat die seksuele aandrang gepaard gaat met een verlangen naar samenzijn met een ander: een vrouw wil bij wijze van spreken ‘verdrinken’ in een blik. Ze wilt zich uniek en uitzonderlijk voelen. Wanneer die twee verlangens present zijn bij één en dezelfde man, dan zijn er geen barrières meer om ontrouw te zijn.
Een minnaar als steunpilaar
Het verlangen kan zo sterk zijn dat de vrouw haar verstand verliest. Andere vrouwen houden het hoofd koel. “Ze gebruiken hun minnaar om hun huwelijk in stand te houden”, vertelt Tilmant. “Door op zoek te gaan naar wat ze thuis niet of niet in voldoende mate kan vinden, kan de vrouw vrede nemen met haar vaste relatie. Tot op het ogenblik dat de partner achterdochtig wordt of te weten komt dat zijn vrouw/vriendin hem ‘bedriegt’. Vaak is hij ontredderd: “Niets zal ooit nog hetzelfde zijn”. Of hij verschuilt zich achter zijn ongeloof: “Ze heeft gezworen dat als ze mij bedroog, ze dat zou opbiechten. Beloofd is beloofd. Beloftes zijn heilig voor ons”.”
Hoe ver? Het vreemdgaan van een vrouw is vaak een redding voor een relatie. “Geconfronteerd met het perspectief van een breuk gaan partners inzien dat hun relatie belangrijk is en tijd nodig heeft”, stelt Tilmant vast. Maar positieve of negatieve gevolgen, ontrouw heeft altijd gevolgen.
Marie-Françoise Dispa
Isabelle Tilmant, L’infidélité au féminin, Anne Carrière, 2013.
