‘Vroeger was een kind druk, nu heeft het ADHD’

Is ADHD echt een aandoening waar medicatie de enige oplossing voor is, of zijn er ook alternatieven om drukke kinderen te behandelen? “De combinatie van therapie en medicatie ideaal”, stelt neuroloog Guy Meersman.

Aandachtstekort-hyperactiviteitstoornis, beter gekend als ADHD, is een aandoening waar veel kinderen mee kampen. Vaak wordt deze stoornis gezien als een ziekte, waartegen het medicatie voorgeschreven wordt. Ook berichten in de media zorgen voor publieke discussie over ADHD. “Ze zouden misschien beter eerst eens uitleggen wat ADHD precies inhoudt”, vindt de 14-jarige Stan (*).

Voor Sophia (*), moeder van Stan, is het duidelijk: “ADHD is geen ziekte, maar een beperking”. Toen haar zoon in het tweede kleuterklasje zat, werd duidelijk dat hij druk was. Op aanraden van de juf ging het gezin langs bij dokter Guy Meersman, neuroloog en medisch directeur van revalidatiecentrum Accent. De test toonde aan dat Stans hersenen drukker waren dan bij andere kinderen.

Rilatine

Stan kreeg het medicament Rilatine voorgeschreven. Dat middel zou gezonde mensen erg gejaagd en gestrest maken. In uitzonderlijke gevallen kan het zelfs een psychose uitlokken. Maar dokter Meersman vindt de grote vrees voor Rilatine onterecht. Hij ziet het middel eerder als een manier om het kind te helpen: “Als een kind een bril nodig heeft, moet je het een bril geven. Als het ADHD heeft, Rilatine”, zegt hij.

In het begin waren de ouders van Stan ook niet te vinden voor medicatie. Zij vonden dat het hun plicht was naar alternatieven te zoeken. Homeopathie en een aangepast dieet zonder koemelk, tarwe en suiker leverden echter niet het gewenste resultaat op. Dus gaat Stan sinds het vierde leerjaar naar een kinderpsychologe. “Dat is belangrijk voor zijn zelfvertrouwen en een positief zelfbeeld”, stelt Sophia. Toch neemt de therapie zijn hyperactiviteit niet weg, dat kan enkel door de medicijnen. “Rilatine helpt hem om kalm te zijn, therapie geeft hem innerlijke rust.”

Ook psychologe Annelien Claeys ondervindt dat veel ouders weigeren om medicatie te geven. In de therapiesessies probeert zij, samen met de ouders, te werken rond medicatie, zodat ze die stap durven te zetten. De meeste ouders gaan daarom pas langs bij een neuroloog als ze al een hele weg hebben afgelegd. Volgens dokter Meersman heeft de Belgische bevolking drempelvrees. “Bij mij komen ze geen info, maar een voorschrift halen”, zegt hij.

Meersman is ervan overtuigd dat het een grote fout kan zijn om de aandoening niet te behandelen. “Volgens mij is de combinatie van therapie en medicatie ideaal. Therapie is vooral om het gedrag aan te passen, maar helpt niet om de concentratie te verbeteren. Therapie kan concentratie 10 tot 15 procent verhogen, Rilatine 60 tot 65 procent. Samen kan tot 70 procent verbetering verwacht worden.”

Functioneren op school

Een kind met ADHD heeft vooral medicatie nodig om te kunnen functioneren op school. “Als Stan naar het bord kijkt ziet hij helft van de wereld, met Rilatine ziet hij de juf”, zegt dokter Meersman.

Daarom is het volgens Annelien Claeys belangrijk om ook met de leerkrachten afspraken te maken. “Een kind met ADHD zit bijvoorbeeld best vooraan in de klas. Zo kan de leerkracht hen snel bij de les betrekken. En laat ze eventueel de bordenwisser eens uitkloppen, zodat ze eens de klas kunnen uitgaan”, stelt Claeys.

Kinderen met ADHD worden nogal dikwijls bestempeld als drukke en dus lastige kinderen. Stan neemt daarom altijd medicatie als hij naar school moet. In het weekend krijgt hij even de kans om zichzelf te zijn Zijn ouders staan intussen minder kritisch tegenover Rilatine, maar merken een enorm verschil wanneer hij medicatie neemt. “Het is ongelofelijk: ze worden er gewoon lam van. Eigenlijk is dat niet OK”, stelt Sophia. (StampMedia/Heleen Castel)

(*) Om privacyredenen de namen veranderd.