‘Vitaminepillen? Liever een bord hutspot en een goede Netflix-serie’

Ontzettend veel mensen slikken allerlei vitaminepillen en voedingssupplementen die ze helemaal niet nodig hebben. ‘Waarom kunnen we zo moeilijk aanvaarden dat ons energiepeil niet altijd even hoog staat?’ schrijft Knack-redactrice Ann Peuteman in haar column De Zoetzure Dinsdag.

Onlangs vertelde een huisarts me over een patiënte die bij hem op consultatie was geweest. Ze had al weken last van hoofdpijn, een verminderde eetlust, misselijkheid en vermoeidheid. Uit het bloedonderzoek bleek dat de vrouw een te hoge concentratie vitamine D en ijzer in haar bloed had. ‘Tegenwoordig zie ik een paar keer per week patiënten die zich slecht voelen louter en alleen omdat ze te veel vitamines of andere voedingssupplementen hebben geslikt. Ze zijn zo bang om ziek te worden dat ze allerlei dingen doen waarmee ze zichzelf net ziek máken’, zuchtte de dokter.

Ontzettend veel mensen slikken tegenwoordig tabletten om hun immuniteit een boost te geven, zich te kunnen concentreren, gezonder haar en stevigere nagels te hebben, zich opgewekter te voelen, een vlottere spijsvertering te hebben, beter te slapen en ga zo maar door. Een vriendin van me neemt elke ochtend vier van die pillen in en giet daarna nog een multivitaminedrankje naar binnen. Volgens experts hebben gezonde mensen die gevarieerd eten zulke supplementen nochtans helemaal niet nodig. Waarom we die dan toch zo massaal kopen? Omdat ze ons worden aangepraat op sociale media en in de tsunami aan televisiereclames waarin wordt beloofd dat je je instant beter zal voelen. De teneur is altijd dezelfde: Voel je je slap, moe of down? Dan kun je dat zélf verhelpen. Sterker nog: je móét dat zelf verhelpen. En dus geven een heleboel mensen ontzettend veel geld uit – die pillen zijn vaak peperduur – aan allerlei middelen die ze in veel gevallen niet nodig hebben.

‘Je hoeft je helemaal niet schuldig te voelen als je een beetje toegeeft aan je winterdip.’

Nu zijn er natuurlijk ook mensen die wel degelijk gebaat zijn bij vitaminen en andere supplementen. Omdat ze, bijvoorbeeld, gezondheidsproblemen hebben of sommige noodzakelijke voedingsmiddelen niet willen of mogen eten. Zij krijgen die pillen dan vaak door een arts voorgeschreven en halen die op bij hun huisapotheker die netjes bijhoudt wat zijn vaste klanten allemaal slikken. Anders is het bij al die mensen die op eigen houtje – baat het niet, dan schaadt het niet – een voorraadje supplementen inslaan. In heel wat gevallen kopen ze die bij online apotheken of in andere webshops, want daar kun je vaak een stevige korting krijgen. Van die digitale apotheken ontvang je op zich wel veilig spul, maar er is daar natuurlijk niemand die je erop kan wijzen dat je dat ene supplement beter niet combineert met de medicatie die je al op doktersvoorschrift neemt. Niemand zal je ook uitleggen dat sommige vitamines schadelijk kunnen zijn wanneer je er te veel van inneemt. En koop je die middelen elders op het web, dan weet je niet eens zeker of de samenstelling en dosering die op het doosje worden vermeld ook echt kloppen.

Waarom hebben we het tegenwoordig toch zo moeilijk om te aanvaarden dat ons energiepeil niet altijd even hoog is? Waarom weigeren we ons erbij neer te leggen dat we ons soms wat slapper en vermoeider dan anders voelen? Natuurlijk is het slim om dan even bij de huisarts langs te gaan. Maar als daar blijkt dat er niets ernstigs aan de hand is en dat je ook geen vitamine- of andere tekorten hebt, zou je net opgelucht moeten zijn. Er is helemaal niets mis met een winterdip en je hoeft je ook niet schuldig te voelen als je daar een beetje aan toegeeft. Ben je verder helemaal gezond, dan heb je vaak meer aan een meeslepend boek, een romantische Netflix-reeks, een bord hutspot of een fikse sneeuwwandeling dan aan allerlei voedingssupplementen.

Even terug naar de vermoeide patiënte met wie deze column begon. Na wat aandringen gaf ze toe dat ze elke dag bij het ontbijt een tablet met ‘13 vitamines en 9 essentiële mineralen’ slikte. Daarnaast nam ze nog extra vitamine D in omdat ze vreesde dat de concentratie in die multivitaminepillen te laag was. En omdat ze zich nog altijd slap voelde, had ze daar op den duur nog een ijzerkuur aan toegevoegd. De huisarts gaf haar het advies om die hele pillenwinkel in de vuilnisbak te kieperen. ‘Weet u wel hoeveel dat allemaal heeft gekost?’ antwoordde de vrouw bits. En verontwaardigd beende ze het dokterskabinet uit.