Vingers als een speldenkussen zijn binnenkort misschien verleden tijd voor mensen met diabetes

Nieuwe, piepkleine toestelletjes kunnen het leven van diabetici aanzienlijk aangenamer maken. Jammer wel van het prijskaartje.

Insulineafhankelijke diabetici moeten frequent hun bloedsuikerspiegel controleren. Ze prikken in hun vingertop, brengen een druppeltje bloed op een teststrip aan en het resultaat op de bloedglucosemeter vertelt hen prompt wat hen te doen staat. Met de nieuwste technieken hoeft dat frequente bloedprikken niet meer. Het lijkt een kleinigheid, maar voor wie moet prikken, is dat een ware revolutie.

‘In 2016 werd een sensor op de markt gebracht die net onder de huid wordt geplaatst, continu het glucosegehalte meet en 2 weken blijft zitten’, zegt dokter Laurent Crenier, diabetoloog aan het Erasmusziekenhuis in Brussel. ‘De resultaten kun je aflezen op een soort scanner die je boven de sensor houdt. Je krijgt zowel de waarde op dat moment als het verloop van het glucosegehalte tijdens de voorbije 8 uur. Je kunt zo de evolutie in de loop van de dag of de nacht opvolgen, wat met de teststrips niet mogelijk is.’ Het systeem is waterdicht en je merkt er nauwelijks iets van in je gewone bezigheden. Bovendien werkt de sensor nauwkeuriger dan de klassieke bloedglucosemeter, die een te lage bloedsuikerspiegel in 60 % van de gevallen niet oppikt.

Primeur

Er zijn nog andere systemen die de hele dag door bloedwaarden doorgeven. Crenier: ‘Er is bijvoorbeeld een sensor die je op de huid kleeft en die de waarden via een app naar je smartphone stuurt. Het probleem is dat je het toestel regelmatig moet kalibreren en daarvoor toch nog in je vinger moet prikken, soms 2 tot 3 keer per dag. Maar je hebt wel meteen je gegevens bij de hand. Dat voordeel overtreft misschien wel de nadelen.’

‘In oktober had Franstalig België in het Erasmusziekenhuis nog een andere primeur: een chip die gedurende 3 maanden onder de huid geplaatst wordt. De chip straalt een fluorescerend licht uit en meet de intensiteit ervan, dat varieert naargelang van het glucosegehalte in het bloed. Die gegevens kun je vervolgens van de chip aflezen met een toestel dat je op de huid legt en dat via een app alles doorstuurt naar je smartphone. Je kunt zo een continu beeld van de bloedsuikerwaarde krijgen, met als extra voordeel dat je smartphone alarm slaat zodra je bloedsuiker een te hoge of lage grenswaarde nadert. De volledige onzichtbaarheid en de lange levensduur maken het implantaat extra interessant.’

Continu en automatisch

Nog handiger zijn systemen die de bloedsuiker constant meten en een insulinepomp aansturen. ‘Die aanpak garandeert een continue opvolging, gekoppeld aan een automatische toediening van insuline aangepast aan de behoeften van het moment. Als de bloedsuikerspiegel te snel daalt of een vooraf ingestelde grenswaarde nadert, stopt de insulinepomp automatisch, waardoor het risico op te lage bloedsuikerwaarden aanzienlijk afneemt.’

Alle nieuwe technologieën hebben een stevig prijskaartje. Zo kost het miniatuursysteem dat in het Erasmusziekenhuis gebruikt wordt 3800 euro per persoon per jaar. Het ziekenfonds springt slechts in bepaalde gevallen bij: bijvoorbeeld voor mensen met diabetes type 1 en dan nog niet voor elk van de hier vermelde toestellen. ‘Als dat nodig is hebben de ziekenhuizen die deel uitmaken van de diabetesconventie met het Riziv de mogelijkheid de kosten van het toestel aan de patiënt terug te betalen als het ziekenfonds niet tussenbeide komt. Dat doen we momenteel bijvoorbeeld voor 5 mensen die het nieuwe miniatuurtoestel gebruiken. Een uitbreiding naar andere groepen van patiënten is niet aan de orde’, stelt Crenier.