Het is weinig moedig om het debat over verplichte anticonceptie voor ‘incompetente ouders’ te ‘vergiftigen’ met verwijzingen naar totalitaire regimes, vindt Patrick Vankrunkelsven.
‘Mijn voorstel tot verplichte conceptie in 2005 was verre van een afgewerkt product,’ zo reageert dokter Patrick Vankunkelsven, voormalig senator voor Open VLD, op het opnieuw oplaaiende debat rond verplichte anticonceptie voor ‘incompetente ouders’. In Rotterdam pleit een schepen daarvoor en op Knack.be brengt dokter Marc Cosyns Vankrunkelsvens voorstel tot ‘verplichte anticonceptie die een goede alternatieve straf kan zijn voor mishandelende ouders, in ruil voor een inkorting van een gevangenisstraf’ opnieuw in herinnering. ‘Een rechter zou moeten beslissen of die vrouwen kunnen worden verplicht tijdelijk anticonceptie te gebruiken, net zoals een rechter beslist over dwangmedicatie bij psychiatrische patiënten. Vrouwen krijgen dan een dwangspiraal dat zwangerschap onmogelijk maakt. Ik ben voor en zet mijn handtekening als Vankrunkelsven een petitie start.’
Vankrunkelsven, nu docent aan het Academisch Centrum Huisartsgeneeskunde van de KU Leuven, zegt vandaag dat zijn voorstel een poging was ‘om tenminste een debat op gang te trekken in en buiten het parlement. Een utopische poging om over een moeilijk onderwerp een volwassen debat te krijgen.’
‘Het voorstel heeft enkel de bedoeling om leed te voorkomen’
‘Maar zoals toen vergiftigen ook nu mensen zonder enige schroom het debat door te verwijzen naar totalitaire regimes,’ merkt hij op. ‘Moedig is anders. Natuurlijk is het delicaat, maar het voorstel heeft enkel de bedoeling om leed te voorkomen. Vaak worden rechters en hulpverleners geconfronteerd met onnoemelijk kinderleed dat zich blijft herhalen ondanks intensieve begeleiding. Rechters beschikken nu over een arsenaal aan maatregelen, zoals het ontzetten uit de ouderlijke macht of het beroven van de vrijheid van ouders die hun kinderen mishandelden.’
‘Soms zijn recidieven voorspelbaar’
Dat volstaat echter niet om schrijnend leed te voorkomen, vindt Vankrunkelsven. ‘Soms zijn recidieven voorspelbaar, soms doen mensen die aantoonbaar hun kinderen niet kunnen opvoeden zelfs beroep op fertiliteitsbehandelingen die dan ook nog worden terugbetaald. Moeten we hiervoor onze ogen sluiten of mogen we oplossingen zoeken?’
Senaat
Vankrunkelsven wil de rechter een extra middel geven: ‘Het kunnen opleggen van een omkeerbare anticonceptie totdat de betrokkene heeft aangetoond dat het toekomstige kind een goede kans maakt om niet terecht te komen in een uitzichtloos leed van verwaarlozing en mishandeling. Is dat onredelijk?’
De voormalige voorzitter van de Volksunie geeft nog een tip mee: ‘Zou het geen interessant idee zijn om dit debat te voeren in de luwte van de Senaat?’ (SD)
