Lutgard Vrints
‘Uitsluitend borstvoeding geven de norm? Maak het dan ook mogelijk’
‘Als we het menen met die zes maanden voltijdse borstvoeding, moeten we dat mogelijk maken voor alle jonge moeders die dat wensen. Geef moeders dus de mogelijkheid om langer thuis te blijven tegen een fatsoenlijke vergoeding’, schrijft Lutgard Vrints van de Gezinsbond.
Deze week maakte het Agentschap Opgroeien de nieuwe, richtinggevende groeicurves voor baby’s bekend. Vanaf nu zijn baby’s die tot zes maanden uitsluitend borstvoeding hebben gekregen de norm voor een normale, gezonde ontwikkeling. En dat is geen toeval: Opgroeien volgt hierbij gewoon de wetenschappelijke consensus dat de baby én de moeder daarmee het best af zijn. We citeren hier even Opgroeien ‘Borstvoeding wordt ondertussen algemeen gezien als de meest optimale start voor een kind. Kinderen die minstens zes maanden borstvoeding kregen, zijn beter beschermd tegen infecties, maar ook tegen het krijgen van hart- en vaataandoeningen, overgewicht en obesitas op latere leeftijd.’
De moeders (gesteund door de vaders en meemoeders, want vaak is het een gezinskeuze) hoef je daar trouwens niet van te overtuigen: het overgrote deel, meer dan acht op de tien, begint met borstvoeding, en bijna allemaal geven ze uitsluitend borstvoeding. Op drie maanden is het aandeel dat uitsluitend borstvoeding geeft al gedaald naar één op de drie. Waarom daalt dat aandeel zo sterk op korte tijd? En waarom is dat in ons land zo sterk het geval, in tegenstelling tot landen waar moeders langer thuis kunnen blijven na de geboorte?
Opgroeien geeft zelf het antwoord: de moeilijke combinatie van borstvoeding geven en werken. En dat is precies wat ook wij bij de Gezinsbond altijd horen van de gezinnen: de combinatie van werken en uitsluitend borstvoeding geven is aartsmoeilijk. Slechts weinig moeders kunnen het zich op mentaal of fysiek vlak permitteren om op hun werk genoeg af te kolven om hun groeiende baby voldoende melk te geven. Voor wie het nog nooit eerder deed: de meeste moeders vinden kolven op zich al niet echt aangenaam. Als je het dan nog moet doen zonder je baby in de buurt en onder tijdsdruk in een werkomgeving zijn het de uitzonderingen die dat lang volhouden. Wie vroeger stopt dan gewenst, voelt zich schuldig. En dat schuldgevoel zal niet verminderen met de nieuwe groeicurves, wel integendeel.
(Lees verder onder de preview.)
Wat moet er dus gebeuren? Als we het menen met die zes maanden voltijdse borstvoeding, moeten we dat mogelijk maken voor alle jonge moeders die dat wensen. Geef moeders dus de mogelijkheid om langer thuis te blijven tegen een fatsoenlijke vergoeding. Enter: de optionele verlenging van de moederschapsrust van drie maanden tot zes maanden. Dat is absoluut geen terugkeer van de moeder naar de haard. Onze drie maanden moederschapsrust zijn bij de kortste van Europa en een groot deel van de Westerse wereld. Tot zes maanden na de geboorte van een kind thuisblijven, blijkt ook absoluut geen voorspeller om vrouwen van de arbeidsmarkt te duwen. Zeker niet als de moeders thuis kunnen blijven met een moederschapsrust die voldoende vergoed en beschermd is en hen de terugkeer op hun job garandeert.
Er zijn landen genoeg met zes maanden moederschapsrust waar vrouwen een hoge arbeidsmarktparticipatie hebben en er minder discriminatie is dan bij ons.
Een bijkomend argument is de steeds sterkere wetenschappelijke consensus dat kinderopvang voor heel jonge kinderen geen ideaal milieu is, zelfs niet bij een kind-begeleiderratio van 5:1, die nu nog maar op weinig plaatsen van toepassing is. Niet alleen voor de gezinnen en de baby’s, maar ook voor de kinderopvang, die nu onder enorme druk staat door het tekort aan personeel, zou het beter zijn dat er minder jonge baby’s opgevangen moeten worden.
Slotsom: er zijn zoveel voordelen aan een langere moederschapsrust én de vraag bij gezinnen is er ook. Waarop wachten om de moederschapsrust te verlengen voor zij die dit wensen? De gezondheidswinst voor de baby’s, de moeders, de gezinnen, de samenleving… zal enorm zijn. Dus (nieuwe) federale regering, vat de koe bij de horens en neem dit op in het nieuwe regeringsakkoord. We rekenen op jullie.
Lutgard Vrints is beleidsmedewerker Kinderopvang en Combinatie Werk en Gezin bij de Gezinsbond.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier