Een heimelijke geluidsopname van een gesprek tussen arts en patiënt kan in de rechtszaal gebruikt worden als bewijsmateriaal.
Dat schrijft De Specialist donderdag. De Belgische Vereniging van Artsensyndicaten (BVAS) is alvast niet blij met dit nieuws.
Als wij telkens als een patiënt binnenkomt ons moeten afvragen of die opname-appatuur bij zich heeft, is dat niet bevorderlijk voor een goede geneeskunde.
Marc Moens, voorzitter Belgische Vereniging van Artsensyndicaten
Het vakblad baseert zich op uitspraken van meester Evelien Delbeke, gastprofessor leerstoel Gezondheidsrecht en Gezondheidsethiek Ahlec, die een en ander zei op een studiedag van de Orde West-Vlaanderen. Als de patiënt heimelijk een gesprek met zijn arts opneemt, een gesprek waaraan hijzelf deelneemt, dan kan dat toegestaan worden als verdedigingsmateriaal in een strafrechtelijke procedure tegen die arts. Het komt dan niet in conflict met het privéleven, aldus Delbeke.
Zij leidt dat af uit een gelijkaardige zaak tussen cliënt en advocaat. De cliënt gebruikte daarbij een heimelijke geluidsopname – van een gesprek met zijn advocaat – omdat hij hem ervan verdacht dat die hem wou oplichten. Cassatie zei in een arrest van 17 november 2015 dat dat kon. Bij uitbreiding geldt dat dus ook voor arts en patiënt.
De Belgische Vereniging van Artsensyndicaten (BVAS) is alvast niet opgezet met het nieuws. “Blij zijn we daar niet mee”, zegt voorzitter Marc Moens. “In de vertrouwensrelatie tussen arts en patiënt is dat niet bevorderend voor een goed gesprek en een goed contact”, vervolgt hij. “Als wij telkens als een patiënt binnenkomt ons moeten afvragen of die opname-appatuur bij zich heeft, is dat niet bevorderlijk voor een goede geneeskunde.”
