‘Maggie De Block in vrije val’

Is minister van sociale zaken en volksgezondheid Maggie De Block (Open VLD) nog steeds de populairste politicus van het land? Bij brede lagen van de bevolking allicht nog wel; in de sector van de gezondheidszorg al een tijdje niet meer. De vrije val lijkt ingezet.

Bij een deel van de huisartsen had De Block het (onder meer) omwille van de opgelegde regeling derde betaler al eerder verkorven. De actuele besparingsgolf -goed voor meer dan 900 miljoen, een derde van het totaal te bezuinigen bedrag- zet echter bij vrijwel alle spelers uit de sector kwaad bloed. Enkele weken na de ministeriële uitspraken over “ingrepen met een fijn scalpel” is de storm verre van geluwd. Wel integendeel. De artsensyndicaten kunnen het bloed van de minister drinken, de wijkgezondheidscentra zijn woedend, de apothekers slikken de bitter pil niet langer en ook de ziekenfondsen vinden de maatregelen een brug te ver. Relatief gematigd reageren de (Vlaamse) ziekenhuizen en vooral de farma-industrie -hoewel Pharma.be het grootste deel van de besparingen voor zijn rekening neemt.

Dat de parlementaire oppositie schande spreekt, is logisch -’the duty of the opposition is to oppose’. Maar in de gezondheidszorg is zoveel unaniem protest zelden gezien. Louter beknibbelen en een groeinorm van amper een halve procent ondermijnen een kwaliteitsvol, solidair en toegankelijk systeem, zo luidt het. Want ook daarover is iedereen het wel ongeveer eens: dat de patiënt het gelag niet zal betalen zoals de minister beweert, is onzin.

En toch. Alle protest ten spijt lijkt de kans zeer reëel dat de sector slikt en verder gewoon doorrijdt. Hoezeer de stakeholders ook protesteren, van een gemeenschappelijk front is er in de verste verte geen sprake. Daarvoor zijn de belangen en ideologische achtergronden te verschillend. Meer dan een gezamenlijke persmededeling van de artsensyndicaten zit er allicht niet in, van coherent actievoeren is geen sprake. Laat staan dat de artsen samen met (pakweg) de apothekers of de ziekenhuizen schouder aan schouder op de barricaden zouden gaan staan.

De mutualistische invloed op deze regering is beperkter dan ooit. Toch zijn het de ziekenfondsen die straks misschien nog wel het meeste weerwerk bieden. Afwachten.