Vaginale droogte kan jeuk, een branderig gevoel, irritatie, infecties, pijn tijdens het vrijen veroorzaken. Het probleem kan verholpen worden, maar dan moet je er wel over durven te praten.
Ongeveer 1 op de 6 vrouwen heeft weleens last van vaginale droogte, vooral na de menopauze. Tijdens en na die menopauze of een zwangerschap heeft dat vooral te maken met hormonale veranderingen. Maar er kunnen ook andere oorzaken zijn, zoals chemotherapie, bestraling of bepaalde geneesmiddelen.
Vaginale droogte wordt vaak verward met het niet-aanmaken van vaginaal vocht – de lubricatie – tijdens het vrijen. Wellicht is dat de reden waarom veel vrouwen er niet over durven te praten. Maar vaginale droogte is in werkelijkheid een chronisch probleem, dat niet alleen optreedt tijdens seks. De vagina wordt inwendig beschermd door slijmvliezen. De klieren maken een natuurlijk glijmiddel aan. Zo bevochtigen de klieren van Bartholin de vulva en de binnenste schaamlippen. De klieren in de baarmoederhals produceren ook vocht, dat langs de buitenkant van de vagina wegvloeit en zo de dode huidcellen met zich meevoert.
Apotheker
Bij vaginale droogte zijn al die mechanismen verstoord, maar er bestaan oplossingen. Een onberispelijke intieme hygiëne zonder agressieve middelen kan helpen, net zoals een gezonde levensstijl, met een beperkte alcoholconsumptie en geen sigaretten. Mijd ook synthetisch ondergoed. Voor het vrijen kun je niet-hormonale glijmiddelen en verzachtende middelen aanbrengen. Aangezien die de natuurlijke afscheiding nabootsen, gebruiken sommige vrouwen ze ook tijdens het dagelijkse leven om irritatie, jeuk en andere chronische klachten te vermijden. De middelen zijn best doeltreffend, maar je moet ze wel correct gebruiken, met de juiste dosering. De apotheker kan helpen bij het kiezen van de beste vorm: zalf, gel, glijmiddel, ovule, canule, enzovoort. Fyto-oestrogenen geven een redelijk resultaat, en ook ovules met hyaluronzuur lijken goed te werken. DHEA wordt dan weer in verband gebracht met androgene bijwerkingen, terwijl de symptomen niet noemenswaardig verminderen.
Als die middelen niet helpen, kan de arts, als dat medisch verantwoord is, producten op basis van hormonen voorschrijven.
