De eerste Belg die met het coronavirus besmet raakte, is officieel genezen en immuun verklaard. Hij lijdt vandaag vooral aan eenzaamheid. ‘Er zijn weinig mensen die nog met mij willen samenwerken.’
Ik ben al vier weken genezen verklaard’, zegt Philip S. aan de telefoon vanuit Italië. Hij werkt als kwaliteits- en productiemanager voor LVD Group in de Chinese stad Huangshi, maar keerde vrijwillig terug naar ons land toen in China de coronacrisis uitbrak. Bij aankomst in België testte hij positief op het coronavirus en moest meteen in quarantaine. ‘Wie besmet is geweest en corona overwon, is immuun. Ik kan niet meer ziek worden. Ik wilde graag meteen terugkeren naar China, maar dat ging niet. Dus heb ik eerst familie in België bezocht en daarna ben ik weer aan het werk gegaan. Ik zit nu in Italië.’
Daar zag hij met enkele weken vertraging hoe het dramatische scenario zich herhaalde. Begin dit jaar zat hij thuis toen zijn woonplek Huangshi afgesloten werd om de verspreiding van het coronavirus tegen te houden. Terwijl hij in Italië zat, kwam het nieuws dat het land in lockdown ging. En intussen zijn ook in ons land cafés en restaurants gesloten. ‘Dat klinkt drastisch, maar ik vrees dat het allemaal veel te laat en te laks is. In China betekent een gebied afsluiten ook echt afsluiten. Dan mag je ook niet meer gaan werken, hier in Europa nog wel.’
We zouden beter een voorbeeld nemen aan China: daar mogen de mensen zelfs niet meer op de gang van hun appartement komen.
In Italië bevindt hij zich niet in een risicozone, maar wel tussen twee coronaregio’s. ‘Niemand wil nog naar coronagebied, maar ik ben immuun dus kan ik wel gaan. Ik kan niemand meer ziek maken. Maar ik merk dat weinigen met mij willen samenwerken, mensen zijn bang.’
Toen Philip S. landde in Italië, hebben ze zijn temperatuur gemeten. ‘Daarna heb ik gewoon wat documenten moeten invullen waarom ik hier was en daarmee was de kous af. Daarna heb ik een auto gehuurd en heb ik 150 kilometer gereden. Ik heb geen enkele controle gezien. In China zou ik zeker al tien controles gepasseerd zijn. Ze zouden mij er nooit doorlaten zonder officieel document van de overheid. Hier volstond een briefje van mijn werkgever zelfs. Een collega die wél uit een rode coronazone kwam, is niet eens gecontroleerd door de politie.’
Dat Italië in lockdown is, ziet hij niet helemaal. ‘Nu beginnen ze het beter toe te passen, maar in het begin waren de cafés en restaurants overdag nog gewoon open. Mensen gaan ook nog werken. Zoiets zou in China onmogelijk zijn. In Huangshi mogen de mensen zelfs niet meer op de gang van hun appartement komen.’
Weinig informatie
Philip S. kwam eind januari terug toen de Belgische ambassade alle Belgen in Chinese risicozones repatriëring aanbood. ‘Ik woon en werk al zeven jaar in Huangshi, een stad van 1,1 miljoen inwoners. Ik was eerst niet van plan om me te laten repatriëren. Maar mijn werkgever maakte zich zorgen.’ Zelf heeft hij in China niemand gezien die ziek was, veel informatie kregen ze ook niet. ‘We hadden wel vaag opgevangen dat er een virus circuleerde, maar niet veel meer. Ik begreep de ernst van de situatie pas goed toen Wuhan in lockdown ging. Twee dagen later volgde ook Huangshi, dat op 100 kilometer van Wuhan ligt. Toen was het wel alle hens aan dek. Toegangswegen werden afgesloten. We zijn snel nog zo veel mogelijk eten gaan kopen, want we moesten contact met de buitenwereld mijden.’
Niet veel later werd hij gerepatrieerd. ‘Erg goed georganiseerd was het niet. We moesten zelf in de Franse ambassade in Wuhan zien te raken, maar auto’s of bussen waren niet meer toegelaten, enkel taxi’s. Met de eerste taxi konden we tot aan de betaalpost van de autosnelweg naar Wuhan, vanaf daar begon de controle. Maar de officiële documenten van de ambassade volstonden niet. Pas nadat de ambassade nog extra documenten had gemaild, mocht ik door. Daar hebben ze ook mijn lichaamstemperatuur en die van de chauffeur gemeten. Maar ik heb nooit koorts gehad. Daarna zijn we overgestapt in een tweede taxi die de ambassade geregeld had. Aan de autosnelweg heb ik afscheid moeten nemen van mijn vrouw, door familiale omstandigheden kon ze niet mee.
‘Aangekomen in de Franse ambassade heb ik nog een document moeten ondertekenen dat ik zelf verantwoordelijk was, mocht ik door de repatriëring ziek worden. Op de luchthaven werden we uitgebreid gescreend op koorts en eventuele symptomen. Wie lichte symptomen had, werd op de tweede verdieping van het vliegtuig A380 gezet. Eén patiënt die erg ziek was, hebben ze zo veel mogelijk van hen gescheiden. Ik zat op de onderste verdieping. Nadien bleek dat op het hele vliegtuig maar één persoon besmet was met corona en dat was ikzelf. Ook die erg zieke passagier had het virus niet. Op de luchtmachtbasis van het Zuid-Franse Istres zijn we vervolgens verdeeld per nationaliteit en vloog ik naar Melsbroek.
‘Daar was alles ongelooflijk goed georganiseerd. We werden uitstekend geïnformeerd en vervolgens met de bus naar Neder-Over-Heembeek gebracht. Daar werden we allemaal apart op een kamer in quarantaine geplaatst. De volgende dag werden we getest en kreeg ik het slechte nieuws dat ik positief was.
‘Ik moest meteen een douche nemen, waarna ik een speciaal wit pak kreeg. Vervolgens hebben ze me overgebracht naar het Sint-Pietersziekenhuis in Brussel. Ik lag er twee weken lang volledig afgezonderd in een speciale, hermetisch afgesloten kamer met een onderdruksysteem. Communicatie met de verpleging verliep zelfs via de telefoon.
‘Ziek ben ik nooit geweest, wel triest. Isolatie is erg deprimerend. In het Sint-Pietersziekenhuis hebben ze mij voortdurend gemonitord en heb ik mijn koorts ook zelf genomen, maar medicatie heb ik niet gekregen. Dat was ook niet nodig.
Appartement verzegeld
Nu wil Philip S. graag zo snel mogelijk terug naar China. ‘Had ik geweten dat ik mijn vrouw na dat afscheid aan de autosnelweg zo lang niet meer zou zien, dan was ik niet vertrokken. Ik mis haar verschrikkelijk, ik verga hier van de eenzaamheid.
‘Met mijn vrouw gaat alles goed, zij is niet ziek. Zodra ze wisten dat ik besmet was, is de overheid ons appartement wel komen verzegelen. Mijn vrouw mocht geen voet meer buiten zetten, ook niet om voeding te halen. Om te kunnen eten, moest ze een koerier bellen die de bestelling thuis afleverde. Dat is nu trouwens nog steeds zo. Ze heeft al zeven weken ons appartement niet verlaten.’
Kun je immuun worden voor het coronavirus?
‘Als je besmet bent geweest door het nieuwe coronavirus SARS-CoV-2 en je bent genezen, zoals Philip S., dan heb je antistoffen aangemaakt tegen het virus’, zegt professor Pierre Van Damme, epidemioloog van de Universiteit Antwerpen. ‘Dan ben je niet alleen zelf beschermd, je kunt ook geen andere mensen meer besmetten.’
‘Je kunt gemiddeld nog tot 20 dagen na je genezing het virus uitscheiden en die periode is deze patiënt ook al voorbij. Het kan zelfs tot 37 dagen, maar dat is zeer uitzonderlijk en enkel bij mensen die erg zwaar ziek zijn geweest. Het uitscheiden kan getest worden, maar momenteel hebben we alle tests nodig voor onze screening.
‘De enige vraag waarop we nog geen definitief antwoord hebben, is hoelang die bescherming zal duren. Sommigen denken levenslang, anderen denken dat je twee à drie jaar immuun zult blijven, zoals ook het geval is na besmetting met andere, oudere soorten coronavirussen. Mocht het laatste het geval zijn, dan is het van belang dat we zeker een vaccin ontwikkeld hebben tegen het moment dat er eventueel een nieuwe uitbraak van corona zou komen.’
(NC)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
