‘Bore-out? Je kunt niet eeuwig zweven en in cirkeltjes draaien’

Sleep jij je elke dag naar een onuitdagende job? Word je ziek van verveling op het werk? Kijk dan eens als een ondernemer naar jezelf in de spiegel, aldus Tommy Browaeys.

Volgens onderzoek van de KU Leuven en Vacature.com zou 6 procent van de Vlamingen een risico op een bore-out lopen. In de leeftijdscategorie tussen 18 en 34 jaar loopt dat percentage zelfs op tot 30 procent.

Iemand die zichzelf constant voorbijholt en niet weet waar eerst te beginnen, vraagt zich waarschijnlijk af hoe het mogelijk is dat iemand professioneel afhaakt uit verveling terwijl hij er zelf alles aan doet om niet op te branden. Het is toch een te lange blootstelling aan stress en werkdruk die ervoor zorgt dat iemand kraakt?

En toch is dat perfect mogelijk: net als een kind dat uit verveling wel eens gekke bokkesprongen maakt, kan een werknemer die zich steendood verveelt zijn goede eigenschappen vertaald zien in hun tegenovergestelde variant, waarbij mentaal de rol lossen (desinteresse, cynisme) met fysieke uitputting (oververmoeidheid) gepaard kan gaan. Laat dat nu net symptomen zijn die ook aan burn-out toegeschreven worden.

Bore-out is naar mijn mening net als burn-out een energiestoornis. Een balance-out als je wilt.

In een eerdere gedachtekronkel verwees ik naar het belang van je kruissnelheid om je motoren niet op te blazen en net als dat vliegtuig zo lang mogelijk in de lucht te blijven. De snelheid mag echter ook niet te laag liggen want dan wint de zwaartekracht het van je draagkracht. Je kunt niet eeuwig zweven en in cirkeltjes draaien. Op een bepaald moment moet je een doorstart maken of voet aan grond zetten. Om bij te tanken en desnoods je koers bij te sturen. De bestemming aan het begin van je carrièrereis hoeft trouwens niet dezelfde te zijn als wanneer je met wat meer ervaring achter de stuurknuppel zit.

Net als de markt of jouw job kun ook jij onderweg evolueren. Voor iemand die net van de schoolbanken komt, moet het eigenlijk allemaal nog beginnen. En ondanks heel wat instrumenten op het vlak van begeleiding in studiekeuze, komen sommigen er pas op latere leeftijd achter waarvoor ze eigenlijk in de wieg gelegd zijn. Het gaat net als in de economie en op veel andere vlakken uiteindelijk om vraag en aanbod. Als er te veel van je gevraagd wordt en je er niet in slaagt je grenzen te stellen, kan dat vroeg of laat tot een burn-out leiden. Indien jouw aanbod (veel) hoger ligt dan wat er van jou verwacht wordt en je jezelf daarmee te lang verzoent, kan dat uiteindelijk tot een bore-out leiden.

Kijk daarom eens af en toe als een ondernemer in de spiegel. Een bedrijf dat zijn strategie op goede fundamenten wil bouwen, doet een gedegen marktanalyse voor de opstart maar ook regelmatig daarna. Want je hoeft niet met dure begrippen als ‘vuca’ te goochelen om vast te stellen dat één en ander continu en steeds sneller verandert. Hoe zit het met jouw (evoluerend) aanbod? Wat met de vraag van jouw (huidige) markt? Bij elke balance-out is het belangrijk dat je tijdig en transparant onder ogen ziet wat er aan het gebeuren is. In overleg met jouw persoonlijke stakeholders en werkgever in plaats van in een cocon te kruipen. Praten werkt. En vooral: leer eruit en doe iets met wat je geleerd hebt. Want kennis zonder daad leidt tot steriliteit, om Henry Miller nog eens eer aan te doen.

Tommy Browaeys schreef in zijn boek ‘Wake-up call’ over hoogsensitiviteit en burn-out. Je kan hem volgen op de blog waarjewerkelijkademt.wordpress.com.