Vier op vijf artsen in opleiding staan ‘(zeer) positief’ tegenover het principe van een deeltijdse opleiding. Dat blijkt uit een enquête onder 250 assistenten aan de UZ Gent waarover Artsenkrant vrijdag schrijft. De resultaten gelden moeiteloos voor alle universiteiten.
Sinds begin 2018 bestaat wettelijk de mogelijkheid om een deeltijdse opleiding tot arts-specialist te volgen. Uit een bevraging onder 250 Gentse assistenten blijkt dat 200 onder hen (80%) positief staan tegenover het principe van de deeltijdse opleiding. In casu gaat het dan over een vier vijfde opleiding – lees: 48 uur in plaats van het meer gebruikelijke 60 uur.
Een even groot aantal brengt begrip op voor collega’s die pro een deeltijdse opleiding zijn. En op de vraag of ze daarvoor zelf zouden opteren, antwoordt bijna de helft ja en 22,8% met ‘ik weet het nog niet’.
Uit een bevraging onder 250 Gentse assistenten blijkt dat 200 onder hen (80%) positief staan tegenover het principe van de deeltijdse opleiding.
Dokter Bas Bruneel, voorzitter van de Gentse assistentenvereniging, is niet verwonderd. Aan Artsenkrant vertelt hij: ‘Als we de enquête voorstellen dan doen vele oudere collega’s het af als een ‘modeverschijnsel’. Jongere stafleden – 30 à 40-jarigen – daarentegen stellen dat het ook tijdens hun opleiding leefde. Ook toen waren depressies, burn-out, tot suïcidaal gedrag toe al een probleem. Alleen… Niemand durfde het te zeggen. De tijd dat een arts 100 uur per week werkte en 24/24 beschikbaar is, is wel definitief voorbij.’
Schrik
De belangrijkste reden om voor een deeltijdse opleiding te kiezen is veruit een verbetering van de ‘work-life balance’ (31,7%). Daarna volgen her-instap na vader/moederschapsverlof (21,2%) en ter preventie van/her-instap na een (dreigende) burn-out (16,7%).
De antwoorden op de vraag waarom men niet voor een deeltijdse opleiding zou kiezen, leren dat de schrik voor de stagemeester er nog goed inzit. Voor één Gentse assistent op twee is dat een argument.
