‘Amalgaam in tandvullingen: ook de tandheelkunde heeft haar kwakzalvers’

Angstaanjagende filmpjes over amalgaam in tandvullingen die op het internet circuleren, leiden ertoe dat sommige goedgelovige mensen alle resterende zilvergrijze tandvullingen laten verwijderen bij een ‘bio-tandarts’. Marleen Finoulst waarschuwt hiervoor.

Moord en brand schreeuwden contra-amalgamisten toen we onlangs in Bodytalk schreven dat amalgaamtandvullingen niet meteen schadelijk zijn voor de gezondheid, maar wel voor het milieu. Amalgaam is het grijze vulmateriaal dat vroeger gebruikt werd om gaatjes in de tanden te herstellen. Tegenwoordig wordt het vervangen door het meer esthetische composiet, maar velen van ons lopen nog rond met grijze vullingen van vroeger.

Voor contra-amalgamisten zijn deze tandvullingen de bron van alle kwaad. Ze associëren amalgaam met een hele rist chronische aandoeningen, van het chronischvermoeidheidssyndroom tot kanker. Volgens zelfverklaarde amalgaam-experts lekken de zilvergrijze tandvullingen giftig kwik en zijn het sluipmoordenaars.

Amalgaam bestaat uit een mengeling van diverse metalen en elementair kwik. Kwik is in voldoende hoge doses inderdaad erg giftig en kan ernstige schade aan hersenen en zenuwbanen, lever en nieren berokkenen. Althans de organische kwikverbindingen. Wat in de tandvullingen zit, is elementair kwik, waarvan sporen via verdamping in de longen kunnen terechtkomen. Kwikdampen inademen is evenmin gezond, maar de hoeveelheden die vrijkomen uit tandvullingen zijn microscopisch klein.

Amalgaamangst

Studies vinden geen evidentie dat amalgaam-tandvullingen schadelijk zijn voor de gezondheid. Het beste bewijs zijn de tandartsen zelf: zij werden bij uitstek aan amalgaam blootgesteld omdat ze het goedje bijna dagelijks manipuleerden. Toch vindt men bij tandartsen niet meer kankers of andere chronische ziekten die met amalgaam geassocieerd worden.

Dat neemt niet weg dat er veel angst bestaat rond amalgaam. Googel maar eens op de term en je begrijpt meteen waar die twijfels vandaan komen. Angstaanjagende filmpjes over amalgaam die op het internet circuleren, leiden ertoe dat sommige goedgelovige mensen alle resterende zilvergrijze tandvullingen laten verwijderen bij een ‘bio-tandarts’. Zogenaamde bio-tandartsen zijn niet-conventionele tandartsen die allerlei gezondheidskwalen herleiden tot een slecht gebit of de aanwezigheid van amalgaam.

Ook de tandheelkunde heeft haar kwakzalvers. Ze hebben dan wel een tandheelkundig diploma op zak, maar beoefenen praktijken die regelrecht indruisen tegen wat hen geleerd werd tijdens hun opleiding. Met zulke experts is enige kritische reflectie aan te bevelen, zeker als ze met simpele oplossingen komen voor complexe problemen waar de geneeskunde geen goed antwoord op heeft. Dergelijke, meestal dure oplossingen klinken als muziek in de oren, maar werken zelden of nooit.

Nog zo’n eenvoudige oplossing voor een complex probleem is de dyslexiebril, die ervoor zorgt dat lettertjes netjes op hun plaats blijven staan als een dyslectisch kind ze tracht te lezen. De bril is niet meer dan een montuur met niet-corrigerend gekleurd glas. Niet goedkoop, maar als mama of papa hem speciaal gekocht heeft, dan gaat het lezen wél vlotter. Puur en duur placebo-effect. De brillen werden wetenschappelijk getest met teleurstellend resultaat, maar worden nog steeds gretig aan de man gebracht. Als wetenschappelijk onderzoek niet langer verkoopargumenten biedt, dan vindt men altijd wel getuigen die overtuigend vertellen dat het voor hen wél werkt. Dat is alvast goed voor de economie.