‘Gebrek aan kleur in Vlaamse media lijkt even hardnekkig als politiegeweld tegen Afro-Amerikanen’

Waarom hier geen columnist met een migratieachtergrond staat.

Ik kon de slaap maar heel moeilijk vatten, enkele nachten geleden. Ik was thuis gekomen van mijn eerste terrasje na de lockdown, en net voor ik naar bed ging, was in mij een schrikbarende gedachte gevaren: als mijn hoofdredacteur van Knack een blad wil maken waarin diversere stemmen aan het woord komen, begint hij het best met deze cultuurcolumn aan iemand anders te geven. Hij hoeft daarvoor niemand in vaste dienst aan te nemen – te duur – en in de cultuursector lopen er genoeg mensen met een migratieachtergrond rond die wekelijks een column als deze zouden kunnen schrijven.

Het is, eigenlijk, vreemd dat ik hier nog altijd sta, en niemand anders.

In mijn achterhoofd speelden natuurlijk de beelden van de gruwelijke moord op George Floyd in de Verenigde Staten, en de woede, de bitterheid en de wanhoop die daarmee voor de zoveelste keer ook in Europa naar boven kwamen. België is absoluut de VS niet, maar het gebrek aan kleur in de Vlaamse media lijkt wel even hardnekkig als het geweld van Amerikaanse agenten tegen Afro-Amerikanen. Als het over racisme en discriminatie gaat, heb ik toch in ieder geval altijd een beetje het gevoel dat ik eerder een deel van het probleem ben dan van de oplossing. Hoewel de opiniepagina’s de voorbije jaren veel kleurrijker werden, is het personeelsbestand in de media nog altijd hagelwit. Een columnist zit tussen de twee, dus het zou een goed begin zijn voor dit blad. Daarmee wil ik, overigens, helemaal niet beweren dat we in een tijd zijn aanbeland waar stemmen van minderheidsgroepen per definitie voorrang moeten krijgen op de stem van blanke mannen. Het zal bij Knack altijd krioelen van zulke blanke mannen, daar hoeft niemand zich zorgen om te maken.

U moet alleen weten: ik doe het zo ontzettend graag. Na vier jaar voel ik mij eigenlijk nergens zo thuis in de journalistiek als op deze plek – ik droomde er vroeger van om cabaretier te worden. Het zijn deels mijn witte privileges die me op deze plek hebben gebracht, maar die doen helemaal niets af aan het immense plezier dat ik in het schrijven heb. Alexis Ohanian nam onlangs ontslag uit de raad van bestuur van Reddit, het online discussieplatform dat hij mee heeft opgericht. Hij vroeg de achterblijvers om hem te vervangen door een zwarte man of vrouw. Zo dapper ben ik niet. Ik hoop dat u mij dat vergeeft.