‘Flaters topman financiële waakhond kosten ons miljarden, toch wordt hij herbenoemd mét behoud van 420.000 euro jaarloon’

Ondanks zijn flagrante flaters wordt de topman van de financiële waakhond herbenoemd en houdt hij wél zijn jaarloon van 420.000 euro, schrijft Peter Dedecker (N-VA). ‘Zijn nalatigheid kost ons miljarden, maar toch wordt dat niet onderzocht’

De kruistocht van deze regering, met minister Jean-Pascal Labille (PS) op kop, tegen de verloning van de CEO’s bij Belgacom en bpost, staat in schril contrast met de verloning van de bevriende toplui zoals Jean-Paul Servais van de Financiële waakhond FSMA. Ondanks ‘flagrante flaters’ in het Dexia dossier werd hij niet alleen herbenoemd, zijn loon van 420.000 euro per jaar bleef tot op de dag van vandaag ongewijzigd.

Flaters te koop

Guust Flater wordt op Wikipedia getypeerd als: iemand die zijn werk niet al te serieus neemt, een groot deel van de dag slaapt en als hij toch wakker is, zet hij de boel op stelten wat leidt tot een complete chaos. Deze grappige figuur wordt vandaag terecht geëerd op de startpagina van Google voor zijn 57e verjaardag.

In een rapport van het Franse Rekenhof klonk het evenwel minder grappig: ‘De toezichthouder heeft op geen enkele manier bijgedragen tot het detecteren van risico’s, noch tot het vaststellen en bestraffen van nalatigheden’. Het gaat hier over Jean-Paul Servais, de man die ooit zei dat de val van Lehman Brothers wel een effect zou hebben in België, maar dat dat ‘verwaarloosbaar’ zou zijn. We hebben intussen Fortis, Dexia, KBC en Ethias moeten redden.

Blijkbaar waren deze vaststellingen onvoldoende om Servais de wacht aan te zeggen aan het hoofd van de FSMA. De risico’s en impact ervan op de Belgische economie lijken bij deze regering minder indruk te maken dan de prestaties van ex-postbaas Johnny Thijs. Die laatste mocht ondanks een uitstekend rapport en dito dividend zijn waardering zoeken in een halvering van zijn loonpakket. Misschien had Johnny Thijs zich ook akkoord moeten verklaren met minder macht en bevoegdheden voor eenzelfde loon.

Want dat was de oplossing voor de voorzitter van de FSMA – nadat de belastingbetaler drie banken en één verzekeraar moest reden. Dat heeft ons niet alleen miljarden euro’s gekost en de huidige en komende generaties met nog miljarden risico’s opgezadeld, maar was daarenboven nooit de moeite om grondig onderzocht te worden. Misschien was voor sommigen alles al lang duidelijk?

Zo krachtdadig het optreden was bij andere overheidsbedrijven, zo formeel-technisch en traag mag het gaan bij de FSMA. Het is, dixit minister Johan Vande Lanotte(SP.A), wachten op een advies van de raad van toezicht ergens in maart. En finaal zal er in mei, bij de herschikking van het directiecomité, een nieuw loonplafond ingaan. De regering werkt, maar dan toch met een alternerende snelheid afhankelijk van het dossier.

Hoed je voor flaters

In het nieuwe bankenplan, dat eerstdaags wordt voorgelegd in het parlement, voorziet minister van Financiën Koen Geens (CD&V) in een versterking van het zogenoemde ‘fit and proper‘-beleid. De ‘fit & proper test‘ , is een test waarmee de Nationale Bank sinds de financiële crisis de bestuurders van banken screent op hun deskundigheid en onafhankelijkheid. Mensen die hieraan niet voldoen, kunnen niet in dergelijke functies (her)benoemd worden.

Het lijkt niet meer dan logisch dat ook een toezichthouder aan dezelfde standaarden inzake deskundigheid en onafhankelijkheid voldoet. Een objectivering van deze benoeming is het minimum minimorum om te starten met het herstellen van het vertrouwen. Een selectie door Selor, met advies van de Nationale Bank zijn de eerste stappen. Een uitgebreide hoorzitting en aanwijzing bij geheime stemming in de Kamer van Volksvertegenwoordigers zouden minstens rekening houden met een vroeger flaterfestijn.

De controle op de bankensector verhuist binnenkort voor de grote banken naar de Europese Centrale Bank. In verschillende fases komt er dus een toezicht op de toezichthouder. Laat ons hopen dat de (beperkte) Europese harmonisering leidt tot een corporate governance code waar dit soort (her)benoemingen geen plaats meer kennen. Of minstens een gedragscode die ervoor zorgt dat er geen titels van Guust Flater-albums in een opiniestuk over de financiële toezichthouder van ons land kunnen verwerkt worden.