De interne machtsstrijd bij Het Vlaams Belang na de desastreuze verkiezingsuitslag, leidt tot een open oorlog tussen de kopstukken van de partij.
Nadat het Vlaams Belang bij de verkiezingen bijna compleet van de kaart is geveegd, werd meteen duidelijk dat er in de partij zou worden gezocht naar een zondebok. Heel snel viel de naam van Filip Dewinter. Voormalig senator Bart Laeremans schreef een kritische mail waarin hij de schuld voor de neergang van het Belang volledig bij Dewinter legt.
Het Antwerpse gezicht van de partij zou in de laatste dagen van de campagne tegen alle afspraken in een zeer geradicaliseerde houding hebben aangenomen. Volgens Laeremans gebruikte hij ‘kwetsende en platvloerse taal’ terwijl was afgesproken om dat net niet te doen. Woorden als ‘verbruining’ zouden de partij veel stemmen hebben gekost. Laeremans schreef dat de eigen campagne van Dewinter bijzonder schadelijk uitpakte voor de partij.
Filip Dewinter deed de mail af als ‘een mes in de rug’ van iemand die ontgoocheld is omdat hij niet verkozen is.
Laffe vaandelvlucht
Intussen wil Vlaams Belang-voorzitter Gerolf Annemans dat kopstukken als Filip Dewinter samen met hemzelf van het voorplan verdwijnen om plaats te maken voor verjonging. Dewinter weigert dat. ‘De kiezer zou dat interpreteren als een laffe vaandelvlucht,’ zegt hij in Gazet van Antwerpen. Ik geef mijn kamerzetel en mijn fractie-voorzitterschap in de Antwerpse gemeenteraad niet op. Dat zou de kiezer nooit begrijpen. Ik wil mee het roer in handen blijven houden.’
Vastklampen
‘Dat Dewinter het mikpunt is van interne kritiek, mag niet verwonderen,’ stelt Liesbeth Van Impe vast in Het Nieuwsblad. ‘De belangrijkste nederlagen, voor 25 mei, waren telkens zijn nederlagen. Dewinter leek nooit zijn conclusies te trekken. Hij bleef denken dat de trucs uit het verleden wel weer zouden werken. Dewinter blijft zich dus vastklampen aan de enige macht die hij ooit had: die in zijn partij.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier