Factcheck: nee, vrouwen slapen niet beter naast een hond dan naast een man of kat

Deze factcheck is uitgevoerd op basis van de beschikbare informatie op de datum van publicatie. Lees hier meer over hoe we werken.

‘Uit onderzoek is gebleken dat vrouwen beter zouden slapen met een hond dan met een man of kat aan de zijde.’ Dat beweerde Chris Dusauchoit op Radio 1. Maar het is niet wetenschappelijk bewezen.

In het Radio 1-programma Nieuwe Feiten werd onlangs besproken dat één kind op de drie in Canada met een huisdier slaapt. Presentator Chris Dusauchoit gaf uitleg en had het ook over eerdere studies. ‘Uit onderzoek is gebleken dat vrouwen beter slapen met een hond dan met een man of kat aan de zijde.’ Wanneer contact opnemen, mailt Dusauchoit een link naar een Amerikaans onderzoek uit 2018.

Dat is gebaseerd op een vragenlijst die werd ingevuld door 962 volwassen vrouwen. Opvallend: 93 procent had een hond en/of kat als huisdier. 55 procent deelde het bed met minstens één hond en 31 procent met minstens één kat. 57 procent sliep (ook) met een menselijke partner. De deelnemers vulden de Pittsburgh Sleep Quality Index (PSQI) in, die peilt naar slaapkwaliteit. Volgens de onderzoekers werd geen sterk verband aangetoond tussen slapen met een huisdier en slaapkwaliteit. Maar mensen die met een hond sliepen, gaven wel aan dat hun slaap minder werd verstoord door hun hond dan door een menselijke partner en/of kat. En slapen met een hond werd ook sterker geassocieerd met gevoelens van comfort en veiligheid.

Bij deze studie moeten ernstige nuances geplaatst worden, vindt neurologe en slaapexpert Inge Declercq (UZA). ‘Het is geen gerandomiseerd onderzoek, waarbij mensen die met een hond slapen vergeleken worden met een controlegroep. We weten niet hoe deze 962 deelnemers gerekruteerd werden. Ook het feit dat 93 procent een hond of kat had, lijkt niet bepaald representatief. Bovendien scoorden veel deelnemers hoog op de PSQI-index: dat waren dus al slechte slapers. Dat een hond bijdroeg tot hun gevoelens van comfort en veiligheid en hun nachtrust minder verstoorde, zijn zeer subjectieve ervaringen. Het is moeilijk om een causaal verband te leggen.’

Er is weinig ander degelijk onderzoek naar dit thema, benadrukt Declercq. ‘In 2020 is wel een kleinschalig onderzoek verschenen naar de invloed van een hond op hoeveel vrouwen in hun slaap bewegen. Bij twaalf proefpersonen die met een hond sliepen, werden de nachtelijke bewegingen geregistreerd, van zowel de vrouwen als de honden. Bewegingen van de hond bleken wel degelijk een impact te hebben. Bovendien gaven de onderzoekers aan dat de slaapefficiëntie van de vrouwen lager was wanneer hun hond actiever was. Maar ook hier kon geen causaal verband worden gelegd tussen slaapkwaliteit en de aanwezigheid van een hond.’ Declercq wijst ook nog op een andere studie met 40 proefpersonen. Daaruit bleek dat een hond in de slaapkamer de slaapkwaliteit niet verstoort, al vermindert die wel licht als de hond óp het bed slaapt, in plaats van elders in de kamer.

Ook professor Olivier Mairesse (VUB) vindt dat we de studie met een korreltje zout moeten nemen. ‘Als je naar de resultaten kijkt, zijn er statistisch gezien significante verschillen. Vooral wie naast een kat slaapt, zou zich minder veilig en comfortabel voelen. Maar in realiteit zijn die effecten klein. En om causale verbanden bloot te leggen, zou je proefpersonen willekeurig moeten verdelen in condities waarbij ze zowel met als zonder huisdier en/of partner slapen, en ook objectieve slaapmetingen moeten uitvoeren. Slaapkwaliteit blijft een subjectief gegeven: sommige mensen worden vijf keer per nacht wakker en geven aan dat ze goed hebben geslapen, terwijl anderen dat omschrijven als een slapeloze nacht.’

Knack maakt onderdeel uit van Roularta Media Group.