‘Eurostadion: verlaten de voortrekkers het zinkend schip?’

Er heerst grote zenuwachtigheid onder de politieke voortrekkers van de bouw van het Eurostadion, de nieuwe nationale voetbaltempel in Grimbergen, zo blijkt. Johan Van den Driessche (N-VA) legt uit waarom.

Een paar maanden geleden haalde minister Guy Vanhengel (Open VLD) ongewoon fel uit naar de vermeende toekomstige eigenaar van RSC Anderlecht omdat deze zich kritisch zou opstellen t.a.v. het Eurostadionproject. Dat kon worden gezien als een eerste aanwijzing van de grote zenuwachtigheid die er heerst onder de politieke voortrekkers van het Eurostadion. Vorige week werd daar een hoofdstuk aan toegevoegd toen Brussels burgemeester Yvan Mayeur (PS) grossierde in beledigingen en op niets gestoelde beschuldigingen t.a.v. het parlementslid dat het erfpachtcontract tussen Brussels Expo en Ghelamco wist te bemachtigen, om vervolgens staalhard te ontkennen wat zwart op wit te lezen stond.

Tijdens de gemeenteraad van 5 december ging de burgemeester nog een stap verder. Wie het meest kritisch staat t.a.v. de manier waarop dit stadion door de strot van de bewoners wordt geduwd en aanklaagt dat belastinggeld wordt verspild, wordt zijn repliekrecht ontnomen zodat hij het verhaal van de burgemeester niet kon ontkrachten. Maar de meest tekenende uitspraak van de burgemeester op die gemeenteraad was dat het Eurostadion het project van het gewest is, en de stad gewoon hun logica volgt. Verlaten de voortrekkers het zinkend schip?

Grote zenuwachtigheid is er in alle geval en dat staat in schril contrast met de opzichtig grote rustigheid die schepen Alain Courtois (MR) probeerde uit te stralen wanneer hij zei dat ‘wanneer in 2020 zou blijken dat RSCA niet zou willen spelen in het stadion, men drie jaar heeft om een oplossing te zoeken’. Wat hij er niet bij vertelde is dat de stad jaarlijks een vergoeding van 4,1 miljoen euro (excl. BTW) aan Ghelamco moet betalen en dat de stad zich borg stelt voor 3 miljoen euro per jaar indien een eersteklasser zijn intrek niet zal nemen in het Eurostadion.

Achterkamerpolitiek

Hij vertelde er trouwens vorige week ook niet bij dat na 99 jaar de stad moet betalen om eigenaar te worden van het stadion en de campus. Maar misschien was dat een leugentje uit onwetendheid. Op het einde van het erfpachtcontract zullen de gebouwen immers ongeveer 99 jaar oud zijn. Beeld je vandaag even functionele gebouwen in die dateren van voor de eerste wereldoorlog, of ongeveer toch. Wat is de kans dat iemand in die gebouwen nog geïnteresseerd is?

Burgemeester Mayeur stelde dat er geen kantoren zullen komen in de campus naast het stadion omdat dit niet compatibel is met de Gemeentelijke Ruimtelijke Uitvoeringsplannen (Grup). Zou het echt zo eenvoudig zijn? Waarom dan al die zenuwachtigheid omtrent het uitlekken van dat contract?

De opsomming in dat contract van ’toegelaten activiteiten’, netjes geparafeerd, als enige bijlage uit de onderhandse akte laten registreren samen met de notariële akte was dus om te lachen? Waarom weigerde Brussels Expo trouwens dit contract vrij te geven? Waarom vermeldt de MER-aanvraag dat er twee verdiepingen met ’toeristische logies’ komen en drie verdiepingen met ‘diensten en activiteiten’. Projectontwikkelaars durven de Grup-regels trouwens nogal eens maximaal te interpreteren. Een Eurostadion van die grootte zou volgens sommige ontwikkelaars toch ook niet kunnen volgens de geldende Grup-regels ?

Met valse beschuldigingen probeert het stadsbestuur de politieke controle te intimideren maar ik zeg heel duidelijk dat dit niet zal lukken.

En om de burgemeester een koekje van eigen deeg te geven: de echte ‘faux bruxellois’, dat zijn niet diegenen die zich verzetten tegen de achterkamerpolitiek, maar diegenen die deze achterkamerpolitiek cultiveren en nadien de factuur laten betalen door de belastingbetaler.

Johan Van den Driessche

Gemeenteraadslid Stad Brussel, N-VA-fractievoorzitter Brussels Hoofdstedelijk Parlement