Elio Di Rupo: ‘Kamer telt 88 Nederlandstaligen: 40 separatisten en 48 gematigde democraten’

In een interview met zusterblad Le Vif L’Express zegt premier Elio Di Rupo dat ‘de aanvallen’ van overal komen. ‘Die 40 separatisten gaan altijd in de aanval tegen de eerste minister.’

In een interview met zusterblad Le Vif L’Express zegt premier Elio Di Rupo dat ‘de aanvallen’ van overal komen. ‘Die 40 separatisten gaan altijd in de aanval tegen de eerste minister.’ De eerste minister verdedigt voorts zijn ‘geduldige en zachte’ methode. Hij verheugt zich over de terugkeer van de Belgische vlag en uit zijn liefde voor België, dat ‘onbeschrijfelijke erfgoed dat deel uitmaakt van onze persoonlijkheid’. Een subtiele terechtwijzing aan het adres van de Waalse regionalisten?

Le Vif/Tussen 1994 en 1999, was u minister in de regering van Jean-Luc Dehaene. Werkte zijn methode inspirerend ?

Elio Di Rupo: ‘Neen. Dehaene werd de institutionele loodgieter genoemd. Ik hou niet zoveel van leidingen in de politiek. Ik handel anders. Ik ben meer voor zachtheid dan voor een dwingende vastberadenheid. De beproevingen van het leven hebben mij geleerd eerst te luisteren en dan te handelen. Ik ben daar lang op bekritiseerd geweest. Di Rupo is te traag… Ja, ik ben traag… Maar dat komt omdat er veel actoren rond mij staan. Er zijn zes partijen in de regering. En voor de institutionele hervormingen komen Groen en Ecolo daar nog eens bij. Als je de tijd niet neemt om goed te luisteren en convergentiepunten te zoeken, gaat het niet lukken. Ik luister dus veel en dan maak ik voorstellen zonder er vanuit te gaan dat als ik iets voorstel, het alles of niets moet zijn. Ik ben als een architect die permanent zijn plannen wijzigt. Ik formuleer een eerste idee, ik luister, ik stel bij, en uiteindelijk vinden we de oplossing.’

‘Er is moed nodig om eerste minister te zijn, dat moet ik Elio Di Rupo nageven’ zei Georges Gilkinet, kamerlid voor Ecolo. Hebt u de indruk dat u fysieke moed moet aan de dag leggen als u in het spreekgestoelte van de Kamer tegenover de oppositie staat?

Elio Di Rupo: ‘Ja, soms. Je moet in elk geval proberen in goede gezondheid te verkeren… Want de aanvallen komen van overal. In het parlement zijn er 150 leden. 88 Nederlandstaligen, 62 Franstaligen (Hij noteert al sprekend de cijfers op een blad papier). Onder de 88 Nederlandstaligen, zijn er 40 separatisten en dus 48 gematigde democraten. Die 40 gaan natuurlijk altijd in de aanval tegen de eerste minister.’

We hebben lang de indruk gehad dat de Wetstraat 16 voorbehouden was aan de Vlaamse partijen. Hebt u die hindernis uit de weg geruimd?

Elio Di Rupo: ‘Neen, er was geen hindernis. De functie van eerste minister krijgen, is het resultaat van complexe onderhandelingen. Op het einde van die onderhandelingen ontstaat er een overeenstemming tussen de coalitiepartijen. Die kwam lange tijd op Nederlandstalige persoonlijkheden uit. Deze keer werd een Franstalige benoemd. Waarom? Eerst telt het resultaat van de verkiezingen. In 2010 had de PS een brede overwinning in het zuiden van het land behaald en samen met de SP.A vormden de socialisten de eerste politieke familie van het land. Maar dat is geen regel: de eerste politieke familie levert niet automatisch de eerste minister.’

In een opinie in de Standaard, benadrukte parlementslid Kristof Calvo (Groen) dat contrast: de Rode Duivels doen een ongezien enthousiasme ontstaan maar de politieke leiders geven geen blijk van gehechtheid aan het land. ‘Zelfs de eerste minister Di Rupo spreekt in zijn parlementaire toespraken vaker over de Vlamingen, de Walen en de Brusselaars dan over de Belgen. België is aan het verdwijnen uit de politieke toespraken.’

Elio Di Rupo: ‘Ik zie de heer Calvo af en toe in het parlement maar ik heb hem nooit op één van mijn toespraken gezien. Als hij zou komen, zou hij waarschijnlijk horen wat hij wil horen. België is een fantastisch land, ik ben daar heilig van overtuigd. We moeten het made in Belgium verdedigen. Overal waar ik ga, stel ik trouwens die wil vast om de samenhang van het land te bewaren. De laatste tijd is er zelfs een nationale of federale herleving. We zien de Belgische vlaggen bloeien, dat is opmerkelijk. Ik had in ieder geval nog nooit zo’n enthousiasme gezien.’

Stoort u zich aan de offensieve uitlatingen van sommige Waalse regionalisten?

Elio Di Rupo: ‘Neen, ik denk dat ze met de staatshervorming een antwoord hebben, namelijk 20 miljard euro transfers van het federale niveau naar de gewesten en de gemeenschappen. Dat is enorm veel. Ik heb altijd de samenhang willen ondersteunen, niet de verdeeldheid. Maar ik kan sommige wensen begrijpen. Iedereen is vrij zijn mening te verkondigen. Maar niets zou erger zijn dan instabiliteit.’