Een groeiende groep Belgen met Marokkaanse roots doet het wél goed

Het klopt dat de Belgisch-Marokkaanse gemeenschap in de media vooral tot uiting komt in deprimerende statistieken over schoolachterstand, over discriminatie op de werkvloer en tal van islam-gerelateerde thema’s die voor spanning zorgen in de maatschappij. Er is echter een groeiende groep van jonge en minder jonge Belgen met Marokkaanse roots die het wél goed doen

Mohamed Tahkim. De naam zegt u niets? Dat verrast me niet. Tot gisteren had ik ook nooit over deze Marokkaanse scheikundige bolleboos gehoord die erin slaagde een milieubewuste procédé te bedenken voor de ontginning van fosfaat. Een erts dat essentieel is voor de productie van kunstmest. Vandaag staat deze talentvolle scheikundige aan het hoofd van Ecophos NV. Mohamed Tahkim is een witte raaf. Althans in verhouding tot de socio-culturele groep waartoe hij behoort.

Het klopt dat de Belgisch-Marokkaanse gemeenschap in de media vooral tot uiting komt in deprimerende statistieken over schoolachterstand, over discriminatie op de werkvloer en tal van islam-gerelateerde thema’s die voor spanning zorgen in de maatschappij. Er is echter een groeiende groep van jonge en minder jonge Belgen met Marokkaanse roots die het wél goed doen. Die er wel in slagen om door de mazen van het net te glippen en op basis van pure wilskracht, overtuiging en een portie geluk de hoogste toppen te scheren.

Zo kan je in Brussel niet langs de zeer sterk georganiseerde en groeiende hogere middenklasse Belgo-Marokkanen kijken. Je zou vandaag perfect een universitair ziekenhuis kunnen bemannen met alle mogelijke specialisaties in de medische sector maar dan exclusief door Belgen met Marokkaanse roots. De groep jonge ondernemers groeit gestaag. Deels omdat de discriminatie op de arbeidsmarkt aanzet tot risico’s nemen om te vermijden in de lange wachtrij van werkzoekenden te belanden en deels omdat de zin voor ondernemerschap stilaan wijder verspreid geraakt.

Een praktijkvoorbeeld van hoe het moet is de jaarlijkse hoofdevent van vzw ABPM (Association Belge des Professionels Musulmans). Elk jaar organiseren zij hun ‘Journée du Déclic” in Tour&Taxi. Meer dan 1500 leerlingen uit Brussel en omgeving maken kennis met hoogopgeleide Belgen met diverse achtergronden (Turks, Marokkaans…). Het feit dat die hoogopgeleide allochtonen vaak uit dezelfde achtergestelde wijken komen en dat ze alsnog anesthesist, oncoloog, ondernemer, advocaat of universiteitsprofessor zijn geworden is maatschappelijk van onschatbare waarde. Ze kunnen immers als de beste zich inleven in de moeilijke omstandigheden waarin de jongeren vandaag opgroeien en hen alsnog de nodige moed inspreken om alles te geven voor een betere toekomst.

Net als Mohamed Tahkim bevinden de meeste Belgische ondernemers met Marokkaans roots zich in Franstalig België en in Brussel. De taal zal er zeker voor iets tussen zitten. De opportuniteiten die zich bieden voor de Belgische economie met ondernemers van eigen bodem, weliswaar met dat tikkeltje extra, zijn aanzienlijk. De Marokkaanse economie groeide de afgelopen jaren gestaag (3.6% in 2010; 5% in 2011). Voor Turkije waren de groeicijfers de afgelopen jaren ronduit spectaculair (9.2´in 2010; 8.5 in 2011). Ondanks de diepgaande economische crisis die de EU kent slagen beide landen er alsnog in een groei van boven de 2.5% te behouden. Gelet op de nauwe economische banden van beide landen met de EU is dat geen sinecure.

We hebben nood aan veel meer Mohamed Tahkims. We hebben nood aan projecten gedragen door de diverse industrieën die systematisch op zoek gaan naar ’the next best idea out there’ en die de zin voor ondernemerschap sterk willen promoten in gemeenschappen waarvan de landen van oorsprong economische groeipolen zijn.

Vanzelfsprekend blijft de urgentie op het gebied van de 2^de democratisering van het onderwijs naar alle minderheden toe belangrijk. Uiteraard moeten we blijven hameren op gelijke kansen op onderwijs en arbeid. Maar diegenen die er alsnog in slagen om minstens één diploma hoger onderwijs te behalen en die daar bovenop de kans krijgen en grijpen om te excelleren in hun vakgebied moeten eveneens hun verantwoordelijkheid opnemen. Hun rol als inspiratiebron is van cruciaal belang voor de komende generaties. Inspiratie en motivatie zijn basisingrediënten bij uitstek voor succes.

De toekomst behoort uiteindelijk aan diegenen die zich er het best op voorbereiden, ondanks de omstandigheden.