Anthony Godfroid

‘Economische vooruitgang betekent niets als die vergaard wordt op de rug van zieke dieren’

Anthony Godfroid Advocaat

Advocaat Anthony Godfroid en Michel Vandenbosch van GAIA reiken Vlaams minister van Dierenwelzijn Ben Weyts een aantal oplossingen aan in de strijd tegen de invoer van zieke puppy’s uit Oost-Europa.

België beschikt met zijn dierenwelzijnswet over een regelgeving die voor het goed van de dieren ongetwijfeld voor verbetering vatbaar is, maar waar menig (buur)land wel nog een puntje aan kan zuigen. Met minister Ben Weyts is in Vlaanderen een minister aan het roer gekomen die het oprecht goed meent met het dierenwelzijn. Tot zover het goede nieuws, want er is meer nodig dan goede intenties. Jammer genoeg ligt één en ander niet in de macht van de Minister.

Verzamelcentra

.
.© BELGA

Neem het voorbeeld van Oost-Europese verzamelcentra van puppy’s die spotgoedkoop gefokte puppy’s opkopen bij lokale boeren, ze groeperen, en ze vervolgens op transport zetten naar het rijke West-Europa alwaar consumenten een veelvoud voor de puppy’s betalen. Van Zellik tot Boechout: vele ondernemers hebben door dat de import van puppy’s uit Oost-Europa bijzonder lucratief is.

België heeft tegen dit snelle geldgewin willen optreden door een bij Europa aangemelde procedure in het leven te roepen waardoor slechts kwekers (en dus geen verzamelcentra) puppy’s naar België mogen transporteren. Concreet is vereist dat een Belgische handelaar die puppy’s vanuit het buitenland wil importeren van een onderneming die daarvoor nog geen vergunning heeft, eerst een vergunningsaanvraag voor deze exporteur indient bij het departement dierenwelzijn. Bij deze aanvraag moet de handelaar een attest van een lokale dierenarts voegen waaruit moet blijken dat de kweker in kwestie voldoet aan de Belgische minimumnormen inzake dierenwelzijn.

Vervalste attesten

Deze procedure heeft echter niet het gewenste effect opgeleverd. Vele handelaars hebben immers een aanvraag ingediend om Tsjechische, Slovaakse, Hongaarse enz. ondernemingen op de lijst van erkende exporteurs te zetten, terwijl het helemaal niet gaat over kwekers maar wel over verzamelcentra. Altijd wel werd één of andere (Oost-Europese) dierenarts gevonden die het benodigde attest afleverde.

De vraag stelt zich hoe ons land moet omgaan met buitenlandse attesten van Oost-Europese dierenartsen die klaarblijkelijk zaken attesteren die niet met de waarheid overeenkomen: er wordt nl. valselijk geattesteerd dat het over kwekers gaat en niet over verzamelcentra.

Aangezien ons land opereert binnen de context van de Europese Unie is het niet zonder meer mogelijk om alle Oost-Europese attesten naast ons neer te leggen. Steeds zal het bewijs van valsheid van het attest moeten voorliggen. Het spreekt voor zich dat het leveren van dit bewijs geen sine cure is aangezien vaak niet geweten is tegen welke lokale dierenarts een procedure loopt (b.v. een procedure tot schrapping van de dierenartsvergunning op grond van het opstellen van valse dierenpaspoorten). De gegevensuitwisseling tussen de verschillende autoriteiten is in dat verband, zacht uitgedrukt, niet optimaal.

Beperking op het vrij verkeer van goederen

Wat kan Minister Weyts daartegen beginnen? Welnu, de importeurs en exporteurs beroepen zich op het vrij verkeer van goederen. Kort gezegd: in Europa zijn er geen grenzen en is het in principe niet toegestaan om heffingen of verboden op te leggen die het vrij verkeer van goederen hinderen.

Zieke puppy’s zijn ook een gevaar voor de menselijke gezondheid

Ons land kan dat wel doen wanneer het dierenwelzijn of de gezondheid van de mens in het gedrang komt door bepaalde transportstromen. In casu kan volgens ons de zaak hard gemaakt worden dat de transporten niet plaatsvinden in overeenstemming met de elementaire vereisten van dierenwelzijn voor de puppy’s.

Ook de risico’s voor de menselijke gezondheid mogen in deze niet geringschat worden. Zo bieden de praktijken van de verzamelcentra geen of onvoldoende zekerheid dat adequaat wordt opgetreden tegen de risico’s van het binnenbrengen in ons land van de dodelijke zenuwziekte rabiës. Immers, de dieren worden her en der opgekocht en pas in het verzamelcentrum gevaccineerd (dat is alleszins toch de bedoeling), terwijl vaak de minimale periode om het vaccin te laten werken niet gerespecteerd wordt (wat rabiës betreft is dit 21 dagen).

Contact met vossen

De dieren moeten zo snel mogelijk op transport gezet worden, anders gezegd, hoe langer zij in het verzamelcentrum blijven, hoe kleiner de winst. Als bepaalde van die dieren op één of andere manier met dragers van rabiës in contact zijn gekomen (bijvoorbeeld met vossen) hoeft het weinig betoog dat ons land zéér goed dient na te denken of het niet tijd is om een ernstige rem te zetten op de oostbloktransporten.

Zieke dieren worden aan nietsvermoedende consumenten verpatst tegen dumpingprijzen

Wij zijn zelfs zo vrij om een ballonnetje op te laten: lijkt de tijd niet rijp om onze grenzen, net zoals het Verenigd Koninkrijk en Ierland ons voordeden, dicht te houden voor de grootschalige Oost-Europese puppytransporten? Economische vooruitgang is belangrijk, maar is van nulwaarde wanneer deze vergaard wordt op de rug van zieke dieren die aan nietsvermoedende consumenten worden verpatst tegen dumpingprijzen. De dierenartsfacturen komen later. Minister Ben Weyts is zeer goed op de hoogte van de problematiek en verdient het vertrouwen dat velen in hem hebben als het op dierenwelzijn aankomt.

Aan onze minister van Dierenwelzijn: the best of luck! Een resem supporters wenst u het allerbeste toe om zo snel mogelijk een einde te maken aan de grootschalige import uit Oost-Europese landen van voor ziektes vatbare puppy’s.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content