Donorkinderen verwerpen anonimiteit vader: ‘Wie sperma geeft, moet weten dat er vragen zullen komen’

De website Donordetectives.be geeft donorkinderen de kans om hun verwanten op te sporen via DNA-onderzoek. Nadat een eerste Belg op die manier zijn vader wist te traceren, hebben nu ook verschillende Belgische kinderen van dezelfde donor elkaar voor het eerst gevonden. Initiatiefneemster Steph Raemaekers van Donordetectives is vastberaden de anonimiteit van de spermadonor te doorprikken. ‘Ik leef liever in de complexe waarheid dan met leugens van anderen.’

‘Als enig kind wil ik weten of ik nog halfbroers of -zussen heb’

‘Op mijn veertiende beet mijn moeder mijn vader tijdens een ruzie toe dat hij geen kloten had, dat hij niet eens mijn vader was. Eerst wist ik niet of het waar was, of gewoon een gratuite uithaal. Tot papa voorstelde om eens samen naar de psycholoog te gaan om te praten.

‘Mijn vader bleef mijn papa. Hij had me opgevoed. Maar ik begon beter te begrijpen waarom ik niets van mezelf in hem herkende. Daarna heb ik het lang genegeerd. Mijn vrienden lachten ermee, waardoor ik er jaren niet meer over sprak.

‘Na het overlijden van mijn moeder is de relatie met mijn vader verslechterd. Ik dacht niet meer aan mijn donor, tot het familiekerstfeest dit jaar. Plots besefte ik dat ik misschien nóg familie heb. Daarom begon ik te zoeken in DNA-databanken. Ik ben altijd enig kind geweest. Ik wil vooral weten of ik nog halfbroers of -zussen heb.

‘Ik ben ook nieuwsgierig naar mijn vader, maar contact hoeft niet als hij dat niet wil. Als hij een gezin heeft en dit voor hen geheim heeft gehouden, wil ik dat respecteren. Al ben ik in het algemeen wel tegen anonimiteit van de donor: wie sperma geeft, moet beseffen dat daar een kind van komt dat zich ooit vragen zal stellen.’

‘Spermadonatie is níét hetzelfde als bloed geven.’

‘Hij heeft mijn neus, dacht ik toen ik mijn pasgeboren zoon zag. Voor het eerst in mijn leven kon ik mezelf ten volle weerspiegelen in iemand anders. Hem zien maakte het zwarte gat in mijn identiteit onmiskenbaar zichtbaar.

‘Ontdekken dat ik verwekt ben met zaad van een onbekende kwam aan als een mokerslag. Ik ben deel van een drieling. Plots begrepen we waarom onze vader nooit echt interesse in ons had getoond: we herinnerden hem aan zijn onvruchtbaarheid. Later heeft hij alle contact met ons verbroken.

‘Twee jaar geleden besliste ik dat ik echte antwoorden wilde, via DNA-onderzoek. DNA liegt niet. Zo heb ik ontdekt dat mijn zus en ik niet dezelfde vader hebben. We zijn verwekt met een spermacocktail. En ik heb net gehoord dat mijn zus een halfzus van haar heeft gevonden. Nu wordt alles wéér herschikt.

‘Ik heb een vader met wie ik voor 50 procent verwant ben, maar anderen hebben beslist dat ik hem niet mag kennen. Fertiliteitsartsen, ouders en donoren hebben óók een verantwoordelijkheid. Spermadonatie is níét hetzelfde als bloed geven. Je kunt niet aan iedereen het recht op een kind geven zonder de belangen van het kind te erkennen. Daarom strijd ik voor de opheffing van de anonimiteit.’

‘Ik heb net gehoord dat ik een halfbroer heb’

‘Ongelooflijk, ik heb een halfbroer en ik kén hem zelfs. Ik heb hem onlangs ontmoet op een dag voor donorkinderen. Het klikte, we deelden dezelfde humor. Nu ik het weet, wil ik weten of hij ook graag Italiaans eet. En of hij ook zo van paarden houdt. In mijn familie ben ik de enige.

‘Ik weet sinds mijn twaalfde dat ik een donorkind ben. Mijn papa, van wie mijn moeder gescheiden was, wilde mij plots niet meer zien. Ik begreep dat niet. Toen heeft mijn mama het me verteld. Ik bleef met veel vragen zitten. Wie is mijn vader dan? En wat als ik verliefd zou worden op mijn halfbroer? België is klein.

‘Ik ben gemaakt in het UZ Gent, mijn halfbroer in Kortrijk – terwijl een donor nooit aan verschillende ziekenhuizen mocht “leveren”. Mijn halfbroer blijkt ook niet de broer te zijn van zijn zus. Ze zijn verwekt met verschillend sperma, hoewel hun ouders dezelfde donor hadden gevraagd. Er zijn veel leugens verteld.

‘Nu wil ik mijn papa vinden. Ik mis een emotionele band met een vader. Al besef ik dat ik teleurgesteld kan worden. Misschien wil hij geen contact. Als hij op meerdere plaatsen heeft gedoneerd, kunnen er zo plots tien kinderen bij je aankloppen.’