Doet de RTBF nu wel of niet aan haatzaaien?

Het VRT-programma Terzake deed gelukkig wel een poging om het debat over deze kwestie heel voorzichtig inhoudelijk aan te gaan.

Bij de RTBF was deze week het huis te klein toen de Vlaamse onderzoekster Magda Michielsens het RTBF-programma Mise au Point beschuldigde van Vlaamse haat te zaaien. “Als je een handleiding wilt hebben voor het voeren van een haatcampagne dan heb je hier een voorbeeld”, stelde de Antwerpse ex-professor Vrouwenstudies in Terzake heel onbelgisch. In dit land is men immers niet gewend de dingen zo duidelijk bij hun naam te noemen.

Haar uitspraken riepen natuurlijk om een tegenreactie om te beginnen van Vlaamse zijde. Maar in plaats van een debat aan te gaan over de (on)juistheid van haar conclusies, ging het hoofdzakelijk over de (on)juistheid van de door haar gehanteerde methodologie.

Luc Van der Kelen, politiek commentator van Het Laatste Nieuws en regelmatig studiogast in Mise au Point, noemde het onderzoek ‘schandalig, ja zelfs nattevingerwerk’. Wellicht bang dat hij in de toekomst niet meer gevraagd zou worden door de programmamakers van Mise au point verklaarde hij heel politiek correct het een eerbaar programma te vinden met professionele journalisten die legitieme vragen stellen.’

Ook van een andere Vlaamse journalist, Joel De Ceulaer, die sinds kort bij De Standaard werkt, kwam geen inhoudelijk (tegen)argument. Hij vond het zelfs nodig om rechtstreeks op de vrouw te spelen door te tweeten dat ‘als Michielsens de belangrijkste Vlaamse academia is, we serieus in de shit zitten’.

Het VRT-programma Terzake deed gelukkig wel een poging om het debat over deze kwestie heel voorzichtig inhoudelijk aan te gaan. Men paste zelfs keurig het journalistieke basisprincipe toe van hoor en wederhoor door zowel de onderzoekster als Thomas Gaddiseux, de programmamaker van Mise au point aan het woord te laten. Niet dat de kijker er veel wijzer van werd, maar dat lag niet zozeer aan Terzake.

De Vlaamse onderzoekster slaagde er nauwelijks in om haar punt overtuigend voor de bühne te brengen en de RTBF-programmamaker stamelde voortdurend in zijn beste koeterwaals dat het allemaal terug te voeren was op cultuurverschillen. Zou er dan tussen Wallonië en Vlaanderen ook al een kloof liggen als het gaat om de toepassing van de internationaal gangbare journalistieke basisbeginselen?

Het is jammer dat Vlamingen het debat over onderwerpen die zo fundamenteel zijn voor hun identiteit en eigenwaarde zomaar zonder slag of stoot uit de weg gaan. Zelfs ik als Nederbelg had na mijn komst naar België al heel snel in de gaten dat de Franstaligen op de Vlamingen en hun boerentaaltje neerkijken. Ik ervoer veelvuldig dat veel Belgen, inclusief Vlamingen denken dat de taal van de ‘verlichting’ superieur is aan dat batavierentaaltje uit het noorden. Dat ik daarin niet overdrijf, bewijst dat nog vorige week de RTBF-journalist Cristophe Deborsu in zijn column in De Standaard naar een studie van de universiteit van Namen verwees waaruit blijkt dat Walen het Nederlands beschouwen als een lelijke, moeilijke, achterlijke (!) taal.

Stel je voor dat De Duitsers iets soortgelijks over het Nederlands in Nederland zouden beweren dan zou dat bij wijze van spreken ogenblikkelijk leiden tot een 3e wereldoorlog met de oosterburen. Maar in Vlaanderen is er publiekelijk geen enkele verontwaardiging en blijft het bij de opiniemakers oorverdovend stil. In plaats van inhoudelijk het debat hierover aan te gaan, kijken zij liever de andere kant uit en dat is jammer.

Evert van Wijk is Nederbelg en communicatie-adviseur