‘Deze regering voert hetzelfde wanbeleid als de paarse regering Verhofstadt’

Op 1 mei, de Dag van de Arbeid, merkt Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken op dat Vlamingen hard werken maar daar amper de vruchten van plukken.

We kosten teveel…

Met de regelmaat van de klok krijgen wij te horen dat onze loonkost te hoog is. ‘VOKA is mijn echte baas. Als VOKA niet tevreden is, ben ik niet tevreden,’ liet Bart De Wever zich ooit ontvallen. En VOKA, die vinden vooral dat onze lonen te hoog zijn. Deze regering focuste dan ook vooral op lastenverlaging voor bedrijven. De totale kost van arbeid werd goedkoper gemaakt door een indexsprong en door werkgevers minder te laten bijdragen aan de financiering van de sociale zekerheid van hun werknemers.

Dat zorgde uiteraard voor tekorten in de sociale zekerheid. Dus concludeerde De Wever dat ‘er geen alternatief is dan te besparen op de sociale zekerheid’. En zo gebeurde. Het inschrijvingsgeld aan het hoger onderwijs ging omhoog. Er werd bespaard op het kindergeld van de Vlamingen, op de zorg voor zieken en hulpbehoevenden. En als dat nog niet genoeg was, werd de pensioenleeftijd nog eens verhoogd naar 67 jaar.

…maar verdienen te weinig…

Maar waarom moeten we zo hard werken? De werkende Vlaming wordt uitgeperst omdat wij enorme overheidsuitgaven moeten financieren. Het Institut Economique Molinari berekent jaarlijks de dag waarop we niet langer voor de overheid werken, maar voor onszelf. In België is dat 27 juli. Werkende mensen betalen maar liefst 56,7% belastingen. Onze arbeid is de tweede duurste van heel Europa, maar we houden daar maar amper het tiende hoogste netto-inkomen aan over. Deze dure arbeid betekent dat we heel productief moeten zijn. Geen wonder dat de Vlamingen Europees kampioen zijn in het slikken van antidepressiva, kalmeringsmiddelen en slaapmiddelen. Recent bevestigde het nieuwe ‘Taxing Wages’-rapport van de OESO nog dat de belastingdruk in dit land de pan uit swingt.

…en betalen de prijs van hun wanbeleid

Met veel poeha werd door de regering een taxshift voor gezinnen aangekondigd. De inspanningen die van de mensen gevraagd werden, zou ze compenseren met verlaging van de belastingen. Maar tegelijkertijd gingen de BTW en accijnzen op allerhande goederen die we dagelijks gebruiken omhoog (elektriciteit, alcohol, tabak, brandstof, etc.). Ze bedacht zelfs een suikertaks op Cola Zero. Turteltaks, parkeertickets, flitsboetes, distributietarieven op water, gas en elektriciteit: geen kans werd onbenut gelaten om de factuur van hun zogenaamde lastenverlaging opnieuw naar dezelfde hardwerkende huishoudens door te schuiven. De gewone Vlamingen betaalden zo een derde keer.

Zelfs Griekenland doet beter

Maar nog is het niet gedaan met betalen. Nederland bouwde tussen 2015 en 2017 zijn staatsschuld al met 36 miljard euro af, terwijl ze nota bene wegens de aardbevingen hun jaarlijkse inkomsten uit gaswinning terugschroefden zagen van 10 naar 2,4 miljard euro. In België echter steeg de staatsschuld in dezelfde periode met maar liefst 24 miljard euro. Terwijl zelfs Griekenland overschotten boekt en hun schulden terugbetaalt, blijft de regering hier de schulden opstapelen voor de volgende generaties.

Het is het verhaal van de krekel en de mier. Deze regering heeft gebruik gemaakt van uitzonderlijk gunstige omstandigheden met lage rente en economische hoogconjunctuur om vooral de vrede in de coalitie af te kopen. Ze heeft de factuur doorgeschoven naar hardwerkende Vlamingen en naar de volgende generaties. Dit is hetzelfde wanbeleid als de paarse regering Verhofstadt. Onvermijdelijk zal de economie afkoelen de volgende jaren. Als de rente opnieuw begint te stijgen, komt de perfecte storm om eindelijk te kunnen realiseren waar het deze regering om te doen is: het afschaffen van onze sociale zekerheid. De ultieme droom van de neoliberale N-VA?

Hervorm de arbeidsmarkt

Van alle inwoners tussen de 25 en 55 jaar is in Vlaanderen 84,4 procent aan de slag. Maar dan gebeurt iets vreemds: amper 46,7 procent van de Vlamingen boven de 55 jaar zijn nog aan de slag. Eenmaal de citroen uitgeperst is, wordt de Vlaming gewoon afgedankt. Oplossing van deze regering? Verhoging van de pensioenleeftijd naar 67 jaar. Dit is totaal onaanvaardbaar voor het Vlaams Belang.

We moeten het echte probleem aanpakken en mensen langer aan de slag houden. Door het anciënniteitsdogma van de vakbonden verdienen oudere werknemers tot 45 procent meer dan hun jongere collega’s, vaak voor hetzelfde werk. We moeten hervormen door de looncurve af te stemmen op de productiviteit. In de meest productieve jaren moeten we meer verdienen dan in de minder productieve jaren. We kunnen dan het geld ook goed gebruiken trouwens als we gezinnen stichten en een huis kopen. Dat zorgt er ook voor dat ouderen opnieuw concurrentieel worden op de arbeidsmarkt.

Het Vlaamse alternatief

De Vlaamse economie is goed voor 83,22 procent van de Belgische export. Amper 23 procent van de toegevoegde waarde van de Belgische economie wordt in Wallonië geproduceerd. Elke werkende Vlaming betaalt 2.590 euro per jaar te veel belastingen om transfers naar Wallonië te financieren waar we niets over te zeggen hebben. Daar bovenop betalen we nog eens 987 euro per jaar voor een immigratiefactuur waar we niet om gevraagd hebben.

Ten slotte betalen we nog eens voor een verzuild Belgisch politiek systeem met tal van bestuurslagen waarbij politici en belangengroepen vooral met zichzelf bezig zijn in plaats van met het dienen van hun burgers. We moeten niet besparen op de sociale zekerheid en de pensioenen van onze eigen mensen, maar op de immigratie, de transfers naar Wallonië en het Belgisch systeem. Vlaamse belastingen zijn lagere belastingen. Een Vlaamse sociale zekerheid is een betaalbare sociale zekerheid. Zo ziet echte verandering eruit. Het alternatief is nog langer werken voor nog minder pensioen. De Vlamingen kunnen volgend jaar hun keuze maken.