Zondag staat in Brugge de stadsderby op het programma. Club en Cercle kijken elkaar in de ogen, in een wedstrijd die altijd wel wat meer biedt. Hoe leven beide teams naar deze clash toe?
De Brugse derby, een verhaal van vlaggen planten en supporters jennen. Door de jaren heen zorgde de wedstrijd al vaak voor spektakel. Club lijkt vaak de favoriet op papier, maar keer op keer stoot het op een Cercle dat net dat tikkeltje meer kan. De rivaliteit zorgt natuurlijk voor een extra portie motivatie. De wedstrijd kan voor beide ploegen van groot belang zijn: Scott Parker zou de fans eindelijk voor zich kunnen winnen en Cercle zou zich steviger in de top 8 kunnen nestelen.
Zoekend Club
Na het Europees debacle van woensdag is nog maar eens gebleken dat de landskampioen nog steeds niet weet hoe de ploeg moet spelen onder Parker. De nieuwe coach heeft een carrière gemist als onderzoeker, want hij houdt blijkbaar van experimenteren. Sinds zijn aanstelling was er bijna in elke wedstrijd wel een wijziging. Eerst was er de zoektocht naar een vast defensief duo, daarna Casper Nielsen die zijn basisplaats kwijt raakte en vervolgens Roman Yaremchuk die nu helemaal bij het vuilnis is gezet. Het wil maar niet lukken voor de Engelsman, die nog altijd wacht op zijn eerste thuisoverwinning.
Het enige lichtpunt van de voorbije weken is Noa Lang. De excentrieke Nederlander speelt vrank en vrij en geniet van het feit dat Parker de ploeg rond hem wil doen draaien. Ook tegen Benfica leverde Lang een knappe prestatie. Hij won heel wat duels en was rustig met de bal aan de voet. Alleen leverde dat weinig kansen op. In het kwartier dat Club Brugge zijn wil even kon opleggen, werd er uiteindelijk niet veel gecreëerd.
Defensieve flaters van Jack Hendry en Bjorn Meijer leidden uiteindelijk tot een pijnlijke avond, waarin Benfica zich eigenlijk nog inhield. Parker bleek toch niet ontevreden na de wedstrijd: ‘Ik ben trots op mijn ploeg vanavond. We worden genekt door enkele foutjes, maar toonden dat we onze plaats hier verdienen. De inzet was er en we hadden zelf ook enkele kansen.’
Inderdaad: bij momenten was het beter dan wat Club de laatste weken in de Jupiler Pro League had laten zien. Toch hadden de fans gehoopt op een verderzetting van het sprookje in de Champions League. Vooral de late inbreng van Jutglà ontlokte frustratie, want tot de 79e minuut stond er eigenlijk geen echte spits op het veld. Dan wordt het moeilijk om een doelpunt te maken natuurlijk.
Parker zit ondertussen aan 8 op 21 in de competitie en kon slecht één keer winnen. Dat is onvoldoende voor een ploeg die nog steeds de titel ambieert. De derby van zondag lijkt een uitgelezen moment om de ommekeer in te zetten.
Cercle met vertrouwen
Cercle Brugge doet het, gezien de verhoudingen, de laatste weken een stukje beter dan Blauw-Zwart. Het staat momenteel 8e en richt zich volop op de Europese play-offs. In dat opzicht is de wedstrijd van zondag van cruciaal belang. Anderlecht, OH Leuven, Charleroi en Sint-Truiden azen ook op dat plekje in de top 8.
Na de WK-break leek Cercle even de pedalen kwijt, maar de voorbije weken gaat het weer beter. Vooral de 3-2 tegen AA Gent was een enorm belangrijke wedstrijd. Gent maakte nog gelijk in 90e minuut, maar in de toegevoegde tijd veroorzaakte Jesper Daland een delirium. Coach Miron Muslic was, hoe kan het ook anders, in de wolken na die prestatie: ‘Deze overwinning is een schoolvoorbeeld van hoe ik wil dat mijn ploeg speelt. Met druk naar voren, de hele wedstrijd lang. Je mag niet vergeten dat de man die de winnende treffer scoort een verdediger is. Daland onderschept zelf de bal op de helft van de tegenstander en werkt dan nog af. Als je dat kan zo diep in de wedstrijd, wil dat toch iets zeggen.’
Gent was niet de enige ploeg waar Cercle goed tegen presteerde. Het wist ook zowel Union als Standard op een gelijkspel te houden. Het bewijst dat het in staat is punten te pakken tegen clubs die iets hoger staan in de rangschikking. Een voorteken voor zondag?
De succesformule van Muslic? Een enorme werkersmentaliteit. Mannen als Thibo Somers, Charles Vanhoutte en Olivier Deman lopen zich wekelijks de longen uit het lijf. Dat is ook nodig, om het pressievoetbal van de Oostenrijkse coach op de mat te leggen. Ook Ueda en Denkey vinden elkaar steeds beter. De Japanner zit al aan tien goals dit seizoen, terwijl zijn Togolese ploeggenoot al aan zes assists zit.
Gespannen sfeer
Sinds de terugkeer van Cercle Brugge naar 1A in 2018 stonden beide ploegen negen keer tegenover elkaar. Daarin won Club zes keer, Cercle een keer en werd het twee keer een gelijkspel. Aan opvallende momenten geen gebrek de voorbije jaren. Na een 2-2 gelijkspel in februari 2019, wilde Cercle-speler Irvin Cardona een vlag planten op de middenstip. Dat was niet de eerste keer, maar het deed de gemoederen flink oplaaien. Club-verdediger Dion Cools sloeg de vlag weg en er ontstond zowaar een knokpartijtje. Pas toen toenmalig Cercletrainer Laurent Guyot zijn aanvaller aan de mouw trok en meenam naar de kleedkamer, keerde de rust terug.
Wat verder terug in de tijd, in 2010, was er nog zo’n opmerkelijk moment. Cercle Brugge won met 3-1 en vooral het laatste doelpunt deed ophef ontstaan. De maker van de goal had namelijk een verleden bij Blauw-Zwart en was maar al te blij dat hij zijn ex-ploeg de genadestoot kon uitdelen. Bernt Evens, de speler in kwestie, ging ostentatief vieren met een vingertje op de mond en met zijn hand om het oor. Hij legde de Club-supporters het zwijgen op.
Bij Cercle leeft de derby zeker en vast nog: op de sociale media werden filmpjes geplaatst met oud-spelers Stijn Desmet en Frederik Boi, die zondag de aftrap geven. Daarin vertellen ze vol passie over hun derby’s en manen ze de supporters aan om Jan Breydel in te palmen. Een aangenaam kijkstuk wordt het zeker, volgens hen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier