Hoe zal N-VA het ‘paard van Troje’ CD&V temmen, vraagt een militant zich af op een bijeenkomst van de partij in de Antwerpse Zuiderkroon. De partij is volgens voorzitter Bart De Wever ‘het grootste probleem van de coalitie’.
Ons zusterblad Le Vif/L’Express woonde discreet de Antwerpse etappe van de Ronde van Vlaanderen bij. De pers mocht er ’s avonds niet bij zijn, maar het magazine wilde nagaan of de verklaringen aan de partijleden overeenstemden met de officiële berichten. Het oordeel luidt: bijna.
Vrijdag 12 december, 20u, Vlaamse Kaai in Antwerpen. De Zuiderkroon zit afgeladen vol met 450 N-VA-leden. In het kader van de Ronde van Vlaanderen hebben de vertegenwoordigers van de nationalistische partij de Vlaamse provincies afgeschuimd. Vanavond ronden ze af in de stad van Bart De Wever. “U verneemt er onder meer welke N-VA-verbintenissen de komende vijf jaren vorm zullen krijgen in het beleid (en welke net niet)” staat er te lezen op de uitnodiging. De kopstukken zijn aanwezig: burgemeester van Antwerpen en voorzitter van de partij De Wever, minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon, minister van Financiën Johan Van Overtveldt, senator Annick De Ridder en Vlaams volksvertegenwoordiger Kris Van Dijck.
De Wever verzorgt de inleiding. Daarna stellen Jambon en Van Overtveldt elk om beurt de pre-electorale verbintenissen van de N-VA voor, gebundeld in vijf thema’s: zin voor verantwoordelijkheid belonen, rechten en plichten, de samenhang versterken, minder overheid voor een beter bestuur en de keuze voor de toekomst.
‘Ik heb de indruk dat we niet vooruit geraken’
Na een dik uur toelichting komen de vragen van de militanten : “CD&V heeft één voet in de regering en één voet erbuiten. Hoe gaat u dat paard van Troje temmen?” vraagt iemand. Na enige twijfel verklaart De Wever: “Tegen de pers zouden we zeggen ‘maar nee, het valt nog mee, u overdrijft…’. Maar eigenlijk gaat het niet: er is een probleem. Het is uiterst belangrijk het verhaal van het socio-economische herstel met eenzelfde stem te brengen. Eigenlijk moet je de juiste personen vinden die fietsen om dezelfde doelstelling te halen. De zaken worden ingewikkelder als er één van de vier [partners] op de bagagedrager belandt en zeker als hij daarbij nog met zijn voet op de achterband duwt. Dan geraken we niet meer vooruit. Ik heb de indruk dat dat het geval is. Soms, vaak, elke dag … Ik hoor sommigen zeggen: ‘We moeten niet meer besparen. Ik weet dat de andere regeringsleden niet akkoord gaan, maar ik zeg het toch tegen de kranten’. Hoe kunnen we dan met zo’n soldaat ten oorlog trekken? Dat is het grootste probleem van deze coalitie. CD&V lijdt onder interne moeilijkheden: op straat zijn er niet enkel rode vakbondsmensen maar ook groene.” De Wever heeft het daarbij uiteraard over de christelijke vakbond.
“Als CD&V niet met ons meefietst, zullen op een bepaald moment de voeten in de spaken terechtkomen en gaan we vallen. En ik wens veel geluk aan wie deze regering laat vallen”.
Dominique Dewael
