‘De vraag of onze politieke agenda gedomineerd wordt door de Turkse, is geen detailkwestie’

Brussels parlementslid Mahinur Özdemir werd uit de CDH gezet. Die partij kon niet anders nadat ze bleef weigeren de Armeense genocide te erkennen. ‘Maar dit verhaal krijgt mogelijk een stevige electorale weerslag’, schrijft Peter De Roover.

Mahinur Özdemir werd uitgesloten door de CDH (Franstalige christen-democraten) omdat ze de camera’s ontvluchtte toen haar de vraag werd gesteld naar de Armeense genocide. Mevrouw Özdemir, van Turkse afkomst zoals de naam al doet vermoeden, koos niet toevallig het hazenpad. Ze weigert namelijk de Armeense genocide te erkennen.

Gênant voor CDH, dat onder meer in de kamer via Georges Dallemagne wel duidelijk taal spreekt. Die gespletenheid bleek onhoudbaar en dus werd Özdemir de wacht aangezegd. Ze besliste daarop als onafhankelijke te blijven zetelen in de Schaarbeekse gemeenteraad en het Brusselse gewestparlement. In de Franstalige pers zorgt haar wedervaren voor grote krantenkoppen.

Özdemir is een politica met een verhaal. Ze kwam in 2006 voor het eerst in de gemeenteraad in Schaarbeek; in 2012 werd ze herverkozen vanop de 4^e plaats, zowaar met meer voorkeurstemmen dan de lijsttrekker. Ze haalde de bankjes van het Brusselse parlement voor het eerst in 2009, vanop een zo goed als onverkiesbare 21^e plaats. Ze wipte over maar liefst elf partijgenoten die voor haar op de lijst stonden. Vorig jaar kreeg ze de tiende plaats maar kwam als vijfde populairste van haar lijst uit de stembus met meer dan 3000 voorkeurstemmen. Kortom, mevrouw Özdemir is een electoraal goudhaantje waarvan je als partij niet graag afscheid neemt.

Hoofddoek in verkiezingsfolder

De nu gewezen CDH-politica haalde geregeld het nationale en zelfs internationale nieuws. Hoewel het ‘folderincident’ bij de verkiezingen van 2009 voor het gewestparlement vooral in de Brusselse media voor commotie zorgde, is het toch veelzeggend. In de verkiezingsfolder van CDH stond kandidaat Özdemir afgebeeld in een ‘afgekapt’ rechthoekig fotootje waar nog amper te zien was dat ze een hoofddoek draagt. Het weekblad Brussel Deze Week schreef daarover: ‘Özdemir zelf zegt diep geschokt en gekwetst te zijn en heeft uitleg gevraagd aan de partij’. CDH reageerde daarop dat de foto buiten de wil van de partij werd aangepast. De hoofddoek wordt gedragen om de haren aan het zicht te onttrekken maar blijkbaar mag de hoofddoek zelf niet verstopt worden. Zo ontstaat de indruk dat Özdemir haar hoofddoek uitspeelt als kiesargument.

Ze kondigde na haar verkiezing aan dat ze haar hoofddoek zou dragen bij de eedaflegging. Daarmee werd ze het eerste parlementslid dat gesluierd in een Belgische assemblée verscheen. Naar verluidt zou ze zelfs de eerste geweest zijn in de hele Europese Unie.

Maar daar eindigde het niet. Het ‘Comité de Vigilance Citoyen’ legde ook in 2009 klacht neer bij het ‘Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding’ wegens negationisme. In een interview in 2007 zou Özdemir het gehad hebben over de ‘zogezegde’ en ‘vermeende genocide’ tegen de Armeniërs.

Haar ontslag bij CDH, dat dus niet zonder voorgeschiedenis is, bleef niet onopgemerkt in Turkije. Zelfs de dochter van president Erdogan kwam actief tussenbeide bij de Belgische consul-generaal om te eisen dat de uitsluiting van Özdemir uit de CDH ongedaan zou worden gemaakt. Het zegt iets over de politieke zeden in dat land als een consul-generaal wordt ingeschakeld om tussenbeide te komen in partijaangelegenheden. Die hoge steun voor Özdemir mag echter niet verbazen. Ze huwde in 2010 in Istanbul en op haar trouwfeestje was onder meer de toenmalige Turkse eerste-minister… Recep Tayyip Erdogan aanwezig. Özdemirs echtgenoot fungeerde toen als adviseur voor de partij van Erdogan, de AKP.

CDH zit nu alvast met een dik probleem want met Özdemir vertrekken ook zo goed als zeker haar kiezers. Vandaar ook dat ze zolang geduld werd. In Schaarbeek en Sint-Joost zijn dat vooral kiezers van Turkse afkomst, in Molenbeek met Marokkaanse en Pakistaanse wortels. Ook die vinden in meerderheid de erkenning van de Armeense genocide maar niks. Özdemirs broer stapt alvast uit de CDH maar blijft gemeenteraadslid in Sint-Joost.

‘Overstap naar de PS is logische vervolgzet’

La Dernière Heure noemt een overstap van Mahinur Özdemir naar de PS de meest logische vervolgzet maar dat zal afhangen van de houding van die partij in het Armenië-dossier. De PS zit nu al knap verveeld met de verdwijntruuk van Emir Kir, kamerlid en burgemeester van Sint-Joost, elke keer het woord ‘Armenië’ valt.

Deze hele affaire doet de zaak van het samen-leven geen goed en is koren op de molen van tegenstanders van integratie. Uiterst-rechts en het politiek islamisme – hier overgoten met een stevige scheut Turks staatsnationalisme – vinden elkaar wel meer als objectieve bondgenoot.

Vele Turken in ons land blijven nog steeds eerst en vooral Turk en dat wordt sterk aangemoedigd vanuit de Turkse overheid. Het succes van de massameeting in Hasselt met megavedette Erdogan sprak daarbij boekdelen. Vandaag meldt de VRT dat er intussen al ruim 46 000 mensen in ons land hun stem uitbrachten voor de Turkse parlementsverkiezingen. Dat is 35,5% van de mensen met Turkse nationaliteit die in dit land wonen.

Die vormen een groep met groeiend electoraal belang, zowel voor de Turkse politici als hier te lande. Dat is zeker, maar niet alleen het geval, in Brussel. Hun stemgedrag wordt in heel belangrijke mate bepaald door hun ‘Turkse agenda’.

Resoluties over de Armeense genocide stellen dat spanningsveld op scherp. Benieuwd wat de uitkomst is want de vraag of onze politieke agenda al dan niet gedomineerd wordt door de Turkse is geen detailkwestie.