‘De premier maakt van ons land een speelbal van Alibaba’

Politiek gewin is voor Charles Michel blijkbaar een geldig excuus om de detailhandel in ons land op te offeren, schrijft Grete Remen van N-VA.

Dinsdagochtend werd, naar alle vermoeden, de uitverkoop van de Belgische en West-Europese consumentenmarkt beklonken op de Lambermont. Premier Charles Michel mocht plaatsnemen op de schoot van Jack Ma, de ceo van e-commercegigant Alibaba. De Chinese wolf in schaapskleren had een Waals distributiecentrum mee voor de premier.

Een nieuw verdeelcentrum in Luik is voor de premier veel waard, zeer veel. Alibaba, een door de Chinese staat gesteund bedrijf met als enige doel de verovering van zoveel mogelijk markten, onbeperkte toegang geven tot Vlaanderen, België en West-Europa lijkt voor Michel slechts een kleine prijs. Het distributiecentrum zal immers jobs voor laaggeschoolden voorzien.

1000 miljard aan producten tegen 2020 en pakjes die overal ter wereld binnen de 72 uur geleverd worden, zijn de doelen van Ma. De luchthaven van Luik moet daarbij de spotgoedkope prullen uit China binnen de 24 uur kunnen ontvangen. Hoe die spullen geproduceerd worden, is blijkbaar niet het onderzoeken waard. Ook verkopen met verlies doet geen wenkbrauwen fronsen: “goedkope producten voor de consument zijn toch goed?”

Het is en blijft een economische wetmatigheid : des te groter de economische ruimte , des te groter de giganten worden. Een zelfstandige handelaar zal elders niks verkopen als hij niet bereid is om aan een onleefbare marge of met verlies te werken. Dus wat schieten we er in Vlaanderen, België mee op als we een Europese, beter nog, een Aziatische markt voorgeschoteld krijgen terwijl onze bedrijven en winkels worden uitgesloten?

Tel daarbij de data die we gratis aan Alibaba ter beschikking stellen en het ongelijke speelveld voor onze ondernemers is compleet. Hoe verontrustend is de komst van dit bedrijf, dat net zo hard handelt in spullen als data van consumenten verzamelt? Want Alibaba komt niet alleen pakjes brengen maar neemt ook wat mee terug, namelijk data over verbruikers.

Misschien is er toch een lichtpuntje voor de lokale handelaar: de fiscale giften die Michel ongetwijfeld aan Ma zal beloven, gelden misschien ook voor hen? De premier kan immers aan zijn bakker, slager,… niet uitgelegd krijgen dat ze meer belastingen betalen dan een multinational.

Neen, met deze tête- à- tête bewijst Michel alleen China een dienst. De premier ondermijnt zijn eigen beleid. Zijn pleidooi voor eerlijke belastingen en een eerlijk speelveld vervaagt bij het uitrollen van de rode loper voor de grootschalige Chinese e-commerce. De jobs, jobs, jobs zullen verscheept worden naar Azië, terwijl dumpartikelen uit landen waar men de draak steekt met duurzaamheid onze markt overspoelen. Weg productie, weg toegevoegde waarde en weg jobs. Pronken met snelle jobcreatie is immers makkelijk, maar hoeveel jobs zijn intussen in de detailhandel alleen al op korte termijn verdwenen?

Kwartaal na kwartaal krijgt de detailhandel het moeilijker. Ondernemers hebben structurele maatregelen nodig, maar de premier ontvangt liever een Chinees bedrijf, dat thuis geen concurrentie krijgt van Europese bedrijven, met open armen. De premier maakt van ons land een speelbal van Alibaba en in het verlengde daarvan een speelbal van de Chinese overheid. Totale disruptie en de bestaande spelers zonder genade uitschakelen is hun geliefkoosde tactiek voor dominantie op de wereldmarkt.

Zijn de laaggeschoolde jobs die gecreëerd zullen worden in Luik het enige argument? Of tellen we de logistieke hub die ons reeds stilstaande land nog meer zal overspoelen met bestelwagens ook als iets positief? Wij draaien op voor die ecologische voetafdruk, niet Jack Ma. Om nog maar te zwijgen over de duurzaamheid van de beloofde jobs. Bij Alibaba is digitalisering troef. Welke jobs zullen er eerst verdwijnen? Kijk daarvoor maar eens naar de Chinese magazijnen van het bedrijf.

Voor structurele maatregelen hoeft de premier niet ver te zoeken: Frankrijk, één van zijn favoriete partners, plant een belasting op e-commerce. Het land wil zo de concurrentie van grootschalige buitenlandse e-commerce inperken en hen tevens laten meebetalen aan de vervuiling die ze hier samen met hun pakketjes afleveren. Schone lucht voor onze kinderen komt er immers niet vanzelf. Omdat kmo’s hoofdzakelijk de lokale markt bedienen en dus bijdragen aan een duurzame consumptie zal Frankrijk hen bij deze taks ontzien.

De nood om nog voor de verkiezingen in Franstalig België te scoren, doet de premier jobs beloven, jobs die op hun beurt beloofd zijn door Jack Ma. Politiek gewin is voor Charles Michel blijkbaar een geldig excuus om de detailhandel in ons land op te offeren. Die korte termijnvisie ondergraaft onze kmo’s en daarmee ook de basis van onze economie. De uitverkoop van onze consumentenmarkt zal op lange termijn echter meer dan alleen onze detailhandel uithollen. De hoop om onze klimaatdoelstellingen te halen, kunnen we alvast met zekerheid opbergen.

Kortom, Jack zal niet komen om ons stroop rond de mond te smeren. De bedrijfscultuur van deze internetgigant staat bekend als roekeloos en uiterst agressief.

Charles zou maar één boodschap mogen hebben voor Jack: hit the road!