‘De pakjeseconomie duwt steeds meer bedrijven kopje onder, ook zij die mee aan de wieg stonden’

‘Een door de Chinese staat gestuurd bedrijf kan tegenwoordig eigenhandig een dag, 11 november in dit geval, uitroepen tot de hoogdag van koopwoede’, schrijft Grete Remen (N-VA). ‘Maar wie beschermt de consument tegen zichzelf, en wie beschermt de lokale handelaar?’

De staking bij Bpost gaat zijn derde dag in. Pakjes worden niet meer bezorgd. Ondertussen bezwijkt Zalando onder de strategie die het bedrijf groot maakte en slagen Belgische handelaars met een webshop er niet in om het zout op hun patatten te verdienen. De pakjeseconomie duwt steeds meer bedrijven kopje onder, ook zij die mee aan de wieg stonden. Die tekenen aan de wand luiden geen ommekeer in, integendeel. Nog dit weekend zullen buitenlandse e-commerce reuzen u overtuigen om ook op de wagen te springen.

Shoppen is een drug

Op 11 november vieren we over de hele wereld Singles Day, een begrip dat komt overgewaaid uit China. Het almachtige Alibaba wil zijn record van 25 miljard dollar aan aankopen van vorig jaar verbreken. Daarom zal het bedrijf wereldwijd het hele weekend tot 60% korting geven op reeds spotgoedkope artikelen, waar ook soms ook dumping tussen zit van bedenkelijke kwaliteit. Ook bij ons. AliExpress.com is de 22^ste meest populaire webshop in België. Ik ben benieuw hoelang het duurt voor ze de top overnemen. Dit weekend zal het bedrijf vast en zeker geen windeieren leggen.

De pakjeseconomie duwt steeds meer bedrijven kopje onder, ook zij die mee aan de wieg stonden.

Een door de Chinese staat gestuurd bedrijf kan tegenwoordig eigenhandig een dag, 11 november in dit geval, uitroepen tot de hoogdag van koopwoede. De hele (economische)wereld geeft er navolging aan. We bejubelen een dag die dient om je platzak te kopen. Alleenstaanden zouden er gelukkig van worden? Al mag het duidelijk zijn dat iedereen meedoet met het kopen van ‘geluk’. Alibaba lijkt het bezitten van prullen te zien als een roes die de hedendaagse consument tevreden stelt. Kopen, consumeren is de enige drug die de consument dat gevoel kan bezorgen. De financiële ontnuchtering zal voor later zijn. U gelooft het of niet, maar hun aanpak werkt en bindt steeds meer mensen aan hun kortingsdrug. Lang leve de overconsumptiemaatschappij.

Zelfverklaarde koopjesdagen

In België zijn we nog niet zo verslaafd als de Chinezen, maar als het stimuleren van economisch wangedrag ongecontroleerd verdergaat, komt er een dag waarop onze (klein)kinderen vergeten zijn wat we op 11 november oorspronkelijk herdenken. Onze toekomstige landgenoten zullen, naar Chinees voorbeeld, een week voor Singles Day bedwelmd achter hun smartphone zitten om hun elektronisch winkelwagentje vol items te slepen. Wachtend op de alarmering waarachter de verlossende korting schuilt en de consument ‘gelukkig’ maakt. Diezelfde maand moeten Black Friday en Cyber Monday ook de revue nog passeren. Om dan nog te zwijgen over de zelfverklaarde koopjesdagen van de concurrenten van de Chinese winkelstraatrover.

Bol.com en verschillende grote, ook fysieke, ketens brengen Singles Day voor de tweede keer de Benelux binnen. Iedereen lijkt dat, al dan niet bewust van de gevolgen, ok te vinden. Het is goedkoop, snel en eventueel zelfs gratis. Allemaal goed voor de consument die koste wat het kost bediend moet worden. De rechten van de consument worden toch niet overtreden? Integendeel zelfs. Toch heb ik twee bedenkingen bij deze consumenteneconomie: wie beschermt de consument tegen zichzelf? En niet te vergeten, wie beschermt de lokale handelaar wiens toekomst ontnomen wordt, mocht dit consumptiepatroon zich verderzetten?

Onze naïviteit tegenover de rode draak

Kris Peeters, onze federale minister van economie, pronkte afgelopen week nog glunderend naast de top van Alibaba. Ze beloven miljarden aan Belgische goederen te importeren. Er komt misschien zelfs een distributiecentrum in Wallonië. Dat laatste bewoog Premier Charles Michel eerder dit jaar nog om op de schoot van Jack Ma te gaan zitten. Peeters en Michel lijken echter te vergeten wat de Belg jaarlijks importeert uit China. Online of aangekocht in een dumpingtempel. China bepaalt nu reeds ons koopgedrag. Wie wil weten wat dat voor onze toekomst betekent, moet dit weekend de ‘festiviteiten’ in China maar eens volgen. Ik raad u wel aan het gedrag dat daar vertoond wordt af te wegen tegen de klachten van onze postbodes en werknemers van Alibaba, Amazon, de luchtvervuiling in onze straten, de faillissementen van onze handelaars,…

Zijn we nu echt zo naïef om te denken dat Ma en consorten het beste met onze economie voorhebben? Ikzelf pas voor lege stads – en dorpskernen, files vol vervuilende bestelbusjes, uitbuiting van werkkrachten en feestdagen die enkel in het teken staan van koopjes. Ik hoop u ook.