Knack gaat nog tot het eind van dit schooljaar op zoek naar de mooiste, opvallendste of inspirerendste speelplaats. De laatste finalist is de speelplaats van twéé scholen: het Lutgardiscollege en Wonderwoud in Oudergem.
Sportveldjes, rotspartijen en heuveltjes, een klimparcours, speeltoestellen, rustige zitplekken en groene eilanden. Op de gedeelde speelplaats van het Lutgardiscollege en bassischool Wonderwoud in de Brusselse gemeente Oudergem vinden kinderen van zes tot achttien jaar haast vanzelf een plek die bij hen past. ‘Knap dat de speelplaats ondanks de beperkte ruimte op maat van jonge kinderen én van tieners is gemaakt’, vindt de jury van Knack. ‘Het is ook een groot pluspunt dat het concept is gegroeid met inbreng van zowel de leerkrachten, leerlingen en ouders als van de plaatselijke Chiro en de initiatiefnemers van het jeugdhuis.’
Nog niet zo heel lang geleden was de speelplaats een betonnen vlakte met in het midden een rode streep. Aan de ene kant speelden de kinderen van basisschool Wonderwoud, de andere helft was voor de leerlingen van het secundaire Lutgardiscollege. Met behulp van subsidies van de Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC) is de speelplaats helemaal heraangelegd. ‘Samen met de leerkrachten, leerlingen en ouders hebben we onze ideale speelplaats uitgetekend’, zegt Sabine Verheyden, directeur van het Lutgardiscollege. ‘Ook de plaatselijke Chiro, die onlangs jammer genoeg is opgedoekt, en het jeugdhuis mochten meedenken. Het jeugdhuis maakt zelf ook gebruik van de speelplaats.’
Door de hele oppervlakte te delen en efficiënter in te richten, hebben beide scholen nu meer ruimte. De speelplaats, die ook een stuk groener is geworden, is in zones ingedeeld. Leerlingen kunnen helemaal zelf kiezen waar ze zitten of spelen. ‘Elk kind voelt zich vanzelf tot een van die zones aangetrokken’, legt Verheyden uit. ‘Op een heel natuurlijke manier hebben de verschillende leeftijdsgroepen zich zo over de speelplaats verspreid. De kinderen van de basisschool spelen vaak op de speeltoestellen en de heuvels waarop ze kunnen klauteren terwijl tieners eerder voor het voetbal- of basketbalveldje kiezen of in een chillruimte zitten te praten. Hoewel iedereen overal mag spelen, zien we kinderen van de basisschool niet zo vaak in een zone waar normaal altijd oudere leerlingen zitten, of omgekeerd. Alleen de kleuters hebben een aparte zone, want we willen natuurlijk niet dat zij de hele tijd omver worden gelopen door de grotere leerlingen.’
Doordat de kinderen en jongeren zich veel minder vervelen en allemaal hun eigen plek hebben, zijn er nu ook minder conflicten op de speelplaats. ‘Vroeger hielden drie mensen toezicht, nu is maar één toezichter meer nodig’, zegt Verheyden. ‘Wat ook opvalt, is dat de leerlingen zich verantwoordelijk voelen voor hun speelplaats en er ook zorg voor dragen. Toen het basketnet onlangs stuk was, brachten ze zelf een nieuw net mee naar school. Ze beschouwen dit duidelijk als hún plek.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier