‘De klimaatverandering zal aan u hebben gelegen’

In lockdown heb ik niets beters te doen dan het klimaat te proberen redden.

Deze zomer – een vakantiehuis met vrienden, corona was iets van het voorjaar – las ik Een beter milieu begint niet bij jezelf van Jaap Tielbeke. Ik kocht het boek omdat ik het he-le-maal eens was met de titel, en dat was allicht ook de reden waarom ik het nogal vervelend vond. Tielbeke, een redacteur van De Groene Amsterdammer, legt uit dat we het klimaat niet kunnen redden door enkel zelf ons best te doen. Het zijn de grote jongens die hun gedrag moeten aanpassen. Mijn samenvatting: enkel de staat kan de opwarming van de aarde tegenhouden. Ze doet dat door bedrijven middels regelgeving te dwingen op zoek te gaan naar groene technologieën, en consumenten middels belastingen flink meer te laten betalen voor vliegtuigtickets, vlees en autorijden. Alle mensen die ondertussen uit zichzelf in touw zijn met katoenen tasjes, plasticvrije tandpasta, regentonnen en gsm-laders op zonne-energie zijn lief en aardig, maar doen dat enkel en alleen om zichzelf beter te voelen. Dat is lifestyle.

Maar wat rest er ons in zo’n lockdown nog veel meer dan lifestyle? En iedereen wil zich nog wel eens goed voelen in deze dagen.

Het begon met ecologische, zelfs veganistische zeep. Het feit dat ik in de winkel stond en daarvoor koos, in plaats van zoals anders het eerste het beste stuk zeep uit de rekken te halen – dat was toch wel iets, of dat kon toch niet niets betekenen. Het voelde in ieder geval heel lekker. En wat vertelde dat trouwens over iedereen die niet voor die zeep koos? Het kon toch niet anders dan dat zij het slecht voorhadden met de toekomst van hun kinderen en kleinkinderen.

Ondertussen ben ik mijn appartement vol planten aan het zetten, en heb ik eindelijk de moeite genomen om koffie te vinden die niet in aluminium maar in afbreekbare capsules wordt verpakt. Ik winkelde al lang met katoenen tasjes maar heb er nog maar wat extra gekocht, om een signaal te geven aan de anderen in de supermarkt. Ik ben ook al anderhalve maand vegetariër. Het is te zeggen: ik eet nog maar één keer per week vlees, voorlopig meestal een stukje wildpaté. ’s Avonds lees ik We Are the Weather, waarin Jonathan Safran Foer uitlegt waarom het wél belangrijk is dat mensen in actie komen en vooral stoppen met vlees eten. Ik heb weinig moeite om me te laten overtuigen. Het is toch wel echt aangenamer de gruwel van de klimaatverandering af te wachten en te weten dat het niet aan mij maar aan u zal hebben gelegen.