Het levert in de peilingen niets op, maar de optimistische campagne van Open VLD verdient een pluim: het vergt culot om in deze tijden met ‘Goesting in de toekomst’ naar de kiezer te stappen.
In een bitse verkiezingscampagne die moest cumuleren in ‘de moeder aller verkiezingen’ op 25 mei, mocht ook al eens een naïef opiniestuk geschreven worden, over een campagne die als even naïef werd weggezet. Dat Open VLD desalniettemin als enige grote partij naast N-VA stemmen bijwon, geeft te denken.
Je kan er donder op zeggen: telkens een Open VLD’er op Twitter een van vooruitgangsoptimisme druipende tweet de wereld instuurt, wordt die luttele minuten later genadeloos neergesabeld – tien tegen een door een legertje Twitteraars met een V-tje achter de naam.
Het zijn echter niet alleen op Twitter zware tijden voor de liberalen. Zij lijden na het Vlaams Belang het hardst onder de strooptocht van N-VA. Het hele ondernemersgild lijkt zich bekeerd te hebben tot de partij van Bart De Wever. Die is erin geslaagd de Open VLD weg te zetten als belastingpartij, die het rechtseconomische discours ‘inslikte’ voor deelname aan een ‘door Franstaligen gedomineerde linkse belastingregeling’.
Gwendolyn Rutten krijgt bovendien minder gemakkelijk een congres opgejut dan haar voorganger Guy Verhofstadt. Wie een basismilitant hoorde na een congres waar Verhofstadt de slotspeech gaf, en dat vandaag opnieuw doet met Rutten in die rol, denkt met iemand te spreken die aan een bipolaire stoornis lijdt. Van waanzinnig enthousiast naar eerder lauwtjes. ‘Niet dat ik er iets tegen heb, maar ze heeft het niet.’ Het valt ook te horen bij waarnemers: Rutten vult geen zaal of studio, zoals andere partijvoorzitters dat wel doen. (Eerlijk is eerlijk: zij die dat wel doen, zijn dun gezaaid.)
En toch koos Rutten voor ‘Mensen hebben vleugels’ en ‘Goesting in de toekomst’ als strijdkreten om de blauwe troepen gemotiveerd richting de moeder aller verkiezingen te krijgen. De reacties erop blonken opnieuw uit in cynisme. De liberalen werden weggehoond als dromers.
Dat weghonen is onterecht. Je bent het eens of oneens met de liberalen, maar dat ze de culot hebben om zo positief te zijn in hun campagne strekt ze tot eer. Vooral in een campagne die al zo lang zo negatief gevoerd wordt. Ondanks ooit ergens een belofte op ‘fundamentele vrolijkheid’.
Het is dan ook zonder meer verfrissend dat een partij in niet al te beste papieren er toch voor kiest helemaal in te zetten op het vooruitgangsoptimisme, op goesting.
Hoewel al even voorzitter af, lijkt de Open VLD in deze Rutten-campagne erg op Verhofstadt zelf. ’s Mans politieke erfenis is uiteraard niet eenduidig positief (het Zilverfonds, iemand?). Maar hij is wel nog een politicus die met dromen komt aanzetten (en die soms ook in daden omzette: we leven in een ethisch erg vrij land en dat hebben we grotendeels aan zijn Paarse regeringen te danken). Nogmaals: ben je het eens met die dromen of niet, dat doet er in deze weinig toe. Zo is ook Open VLD vrij van weinig zonden. Maar alvast het lef om met optimisme uit te pakken mag allesbehalve zondig heten.
Overigens: dat het durven dromen al opvalt, zegt misschien meer over de andere partijen dan over Open VLD.
De opmerkelijkste opinies van Knack.be uit 2014
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier