De beste relance die de Vlaams regering kan schenken: tijdig omzetten van Europese regels

In plaats van luid te roepen dat Vlaanderen niet mee zal betalen voor deze boete, zou de Vlaamse Regering beter dringend werk maken van de snellere omzetting van Europese regelgeving om boetes te vermijden, vindt Europarlementslid Philippe De Backer (Open VLD).

Het Hof van Justitie oordeelde dat België een boete moet betalen van 10 miljoen euro. Deze boete komt er door de laattijdige omzetting van een Europese richtlijn die steden verplicht om hun afvalwater op te vangen en te zuiveren. De boete maakt pijnlijk duidelijk dat België, maar ook Vlaanderen, achterloopt in het omzetten van Europese richtlijnen in nationale en regionale wetgeving. Erger nog, pas maakte de Europese Commissie bekend dat België en haar gewesten op de voorlaatste plaats staan met niet minder dan 92 inbreukprocedures, waarvan 22 in Vlaanderen. Te trage omzetting kan niet alleen leiden tot boetes, maar creëert ook nadelen voor volksgezondheid, milieuschade of een bijkomende competitieve handicap voor onze bedrijven. Zowel België als Vlaanderen moet beter doen, maar laat me hier focussen op Vlaanderen.

De boete die België kreeg opgelegd is het resultaat van de te late omzetting van een richtlijn uit 1991 door de gewesten! Deze richtlijn voorziet in de verplichte opvang en zuivering van afvalwater. Als afvalwater niet gezuiverd wordt, komt het vervuild in onze rivieren terecht en gaat de kwaliteit van het water achteruit. Geen enkele van de 202 Vlaamse rivieren, beken of bekkens haalt daardoor vandaag de goede ecologische normen zoals de Europese Kaderrichtlijn Water die voorschrijft. Nog geen twintig procent haalt een matige ecologische score. En de deadline nadert: binnen twee jaar moeten deze normen gehaald zijn. Het is datzelfde uitstelbeleid dat nu aan de basis ligt van de Europese boete. In plaats van luid te roepen dat Vlaanderen niet mee zal betalen voor deze boete, zou de Vlaamse Regering beter dringend werk maken van de snellere omzetting van Europese regelgeving om boetes te vermijden. Want de achterstand die België en Vlaanderen oplopen, betreffen geen kleine dossiers.

Zo moet er dringend werk gemaakt worden van de strijd voor een betere luchtkwaliteit en tegen fijn stof. In 2011 sleepte de Commissie ons land immers nog voor het Europees Hof van Justitie, omdat we, opnieuw, te laat waren met het omzetten van een richtlijn. Vandaag voldoen we nog altijd niet aan de normen en is onze luchtkwaliteit beneden alle peil. België haalt wellicht de Europese 20-20-20-doelstellingen niet. Europa wil met die doelstellingen dat de uitstoot van broeikasgassen met 20 procent verminderd wordt, dat we 20 procent minder energie gaan verbruiken en dat we voortaan 20% van onze energie uit hernieuwbare energie zullen halen. In de strijd tegen de broeikasgassen zitten we bij het Europese gemiddelde, maar vandaag halen we amper 3-4 procent van onze energie uit hernieuwbare energie. Laat staan dat er sprake is van een écht energiebeleid.

Ook op het vlak van mobiliteit volgen we de Europese regels niet. Zo is er de late omzetting van de richtlijn rond intelligente transportsystemen (ITS). De richtlijn regelt verkeersafwikkeling, veiligheidssystemen en elektronische betalingen. Dit kan de doorstroming en de vergroening van ons vervoer helpen vorm geven. Jammer genoeg zijn we het op het vlak van mobiliteit gewoon dat de Vlaamse regering Europa slechts als een schaamlapje ziet van het eigen falende mobiliteitsbeleid, getuige Oosterweel.

Het getoeter van de Vlaamse regering om een topregio in Europa te worden begint bij het respecteren van de Europese regels. Vlaams minister van Leefmilieu Joke Schauvliege (CD&V) kondigde begin vorig jaar nog ambitieus aan dat Vlaanderen resoluut koos voor minder uitstoot van broeikasgassen – tot zelfs 30 procent minder tegen 2020. Vlaams minister voor Mobiliteit Hilde Crevits (CD&V) kijkt op haar beurt naar Europa voor steun bij het realiseren van grote infrastructuurprojecten. En minister-president Kris Peeters (CD&V) wil bij Europa aankloppen voor Nieuwe fondsen voor Limburg. Dit alles is maar mogelijk als Vlaanderen zijn interne besluitvorming soepeler maakt en het uitstelgedrag (met rechtsonzekerheid erbovenop) achterwege laat. De beste relance die de Vlaamse regering ons kan schenken is het tijdig en accuraat omzetten van Europese regels. En ze dan ook zelf naleven.