Sien Wynants is radiopresentatrice bij Willy. Tot 2022 was ze Ketnet-wrapster.
Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?
Alle politici die in de aanloop naar de voorbije gemeenteraadsverkiezingen dingen op de agenda bleven zetten waar niemand last van heeft. Het zwartepietendebat, bijvoorbeeld, of de hoofddoeken. Zaken zoals armoede en klimaatverandering: dát zijn de echte problemen.
Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?
Het zou geniaal zijn mocht empathie in pilvorm bestaan.
Wat is uw grootste prestatie?
Mijn dochter op de wereld zetten, maar vooral: haar al bijna zeven jaar laten opgroeien in een warme, stabiele, creatieve thuis.
Wat is uw grootste mislukking?
Het feit dat ik niet zal voldoen aan het ‘perfecte’ gezinsplaatje met minstens twee kinderen. Intussen heb ik er vrede mee, maar daar heb ik toch een tijdje mee geworsteld. En daarnaast: de regenboogverjaardagstaart die ik voor mijn dochter heb gebakken. Ze leek op een kotskleurige deegbal.
Aan welke jeugdherinnering bent u het meest gehecht?
Aan de kampen met de jeugdbeweging. Er was zo’n verbondenheid in die groepen, magisch bijna. Alsof je in een warme bubbel zat en alleen maar hoefde te denken aan spelen.
Doet u iets bijzonders voor het milieu?
Ik kreeg een supergroene opvoeding, dus dat zit er wel ingebakken. Wij doen alles te voet, met de fiets of het openbaar vervoer. Ons huis staat vol tweedehandse spullen. En we gooien zelden eten weg: ik kan héél goed boodschappen doen. Maar we zijn niet heiliger dan de paus: er ligt nog geregeld vlees op ons bord.
‘We zijn niet heiliger dan de paus: er ligt nog geregeld vlees op ons bord.’
Wat is het ergste wat u over uzelf op sociale media hebt gelezen?
Op sociale media valt dat best mee. Maar toen ik begon bij Ketnet las ik in TV Familie een artikel rond de vraag: ‘Heeft Sien anorexia?’ Met allerlei quotes, waardoor het leek of ze mij geïnterviewd hadden. Niet dus.
Van welke beslissing hebt u het meest spijt?
Dat ik nooit aan de universiteit gestudeerd heb, in tegenstelling tot alle klasgenoten met wie ik afstudeerde. En dat ik nooit het lef heb gehad om een band te starten, ondanks de grote droom om muzikant te worden.
Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij… – heeft u het meest geraakt of gevormd?
Impossible Soul van Sufjan Stevens. Een episch nummer dat 25 minuten duurt. Als ik daarnaar luister, beleef ik al mijn emoties na elkaar. Ik hoorde het ook live, tijdens zijn concert in het Koninklijk Circus in 2011. Fenomenaal.
Waarover zou u meer willen weten?
Ik heb een jaar lesgegeven, ook al had ik daar niet het juiste diploma voor. Sindsdien ben ik geïntrigeerd door educatie, pedagogie en groepsdynamiek. Pas op: níét door opvoeden. Ik word eerlijk gezegd gek van alle ouders die de behoefte voelen om daar een boek over te schrijven.
Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?
Als degene aan wie je ze geeft niet hetzelfde voelt.
Vindt u seks overschat?
Nee, maar wel overbelicht.
Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?
Sinds een jaar wandel ik elke dag één uur. Meestal in het provinciaal domein van Leuven, daar woon ik vrijwel naast.
Zou u op de vlucht slaan als het oorlog wordt?
Zonder twijfel.
Wat hebt u geleerd in het leven?
Dat er periodes mogen zijn waarin het kabbelt, en dat die rust niet hoeft om te slaan in onrust.
