Sandrine Van Handenhoven speelt zangeres Josephine Baker: ‘Natuurlijk draag ik dat bananenrokje’

Sandrine Van Handenhoven speelt de Amerikaans-Franse zangeres Josephine Baker in de revue Josephine B. van Judas Theaterproducties.

Precies twintig jaar nadat Sandrine Van Handenhoven voor het eerst op een podium stond – in BBB & wasverzachter van het Leuvense jongerentheater Fabuleus – vertolkt ze een van haar heldinnen: de iconische zangeres, danseres, moeder, activiste én spionne Josephine Baker (1906-1975). De productie ademt de geest van de Black Lives Matter-beweging.

Baker werd bekend dankzij een act met een omstreden bananenrokje. Draagt u zo’n ding?

Van Handenhoven: Natuurlijk. Met trots, net als zij deed. Het rokje was een idee van theaterproducent Jacques Charles. Hij maakte haar groot nadat ze naar Parijs was verhuisd, weg van de rassenhaat in haar geboorteland Amerika. Charles vroeg haar het rokje te dragen. Ze twijfelde, maar ze besefte ook dat het haar carrière een boost kon geven. Ze trok het aan en bedacht zelf de bijpassende legendarische, erotische dance sauvage. Dat is belangrijk. Baker liet zich nooit in de slachtofferrol duwen.

Frank Van Laecke schreef het script. Welke zin trof u?

Van Handenhoven: Niet zozeer een zin maar scènes raken me. Ons stuk – ik sta op een eenvoudig podium, omringd door een soort showtrap en livemuzikanten – begint op 30 november 2021. Toen werd ze bijgezet in het Panthéon in Parijs. Van daaruit reizen we door haar leven. Baker leefde véél levens. Ze was zangeres, danseres, spionne bij het Franse leger tijdens de Tweede Wereldoorlog en moeder. En ze was zo sterk. Na elke tegenslag veerde ze recht. Zo is er de scène waarin ze geen tafel krijgt in een restaurant omdat ze zwart is. Of die waarin ze verneemt dat ze, na een miskraam, geen kinderen meer kan krijgen. Ze adopteerde uiteindelijk veertien kinderen. Ook de slotscène raakt. Daarin zit Baker, die gulle vrouw, in de problemen en moet ze vaststellen dat niemand gul is voor haar.

Josephine leert met flirten.

Wat is uw favoriete Bakersong?

Van Handenhoven: Don’t Touch My Tomatoes, een uptemposong vol power. Daar houd ik van. Baker was trouwens een vrouw vol power die nooit alleen was. Er was altijd wel een man in haar buurt. Ze hield van flirten. Ik niet, maar het is heerlijk om het al spelend uit te proberen. Baker leert me flirten. (lacht)

Wat leert zij u nog?

Van Handenhoven: Ze toont ons dat je jezelf nooit mag laten beperken of kraken. Blijf vol vuur. Kent u de speech die ze op 28 augustus 1963 tijdens de March on Washington gaf? Martin Luther King had haar uitgenodigd. Hij bewonderde haar om wat ze betekende voor de zwarte gemeenschap én als spionne. Een beroemde passage uit haar speech is: ‘There is not too much fire burning inside me. And before it goes out, I want you to use what is left to light that fire in you. ’ (Er brandt niet erg veel vuur in me. Vooraleer ook dat dooft, wil ik wat rest gebruiken om het vuur in jullie aan te wakkeren.’) Die speech zit niet in onze voorstelling. Kings toespraak van die dag – I have a dream – werd memorabel, dus brengen we die. We tonen wél de ontmoeting tussen King en Baker.

Komt er een plaat als Baker én, eindelijk, een nieuwe plaat als Sandrine?

Van Handenhoven: De plaat als Baker is te koop na de voorstelling. Een nieuwe soloplaat is een toekomstplan, voor als het leven wat rustiger is geworden.