Regisseur Fien Troch: ‘Ik leef meer vanuit het idee: eerst knoeien, dan ontdekken hoe het werkt’

© Studio Chapo

Fien Troch is filmmaker. Ze was onlangs te zien in Waarom wachten, te herbekijken op VRT MAX.

Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?

De aanhoudende onverschilligheid tegenover wat er in Gaza en de landen daaromheen gebeurt.

Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?

Blijven geloven dat de dingen die je zelf doet, ertoe doen.

Wat is uw grootste prestatie?

Dat Holly in de officiële competitie van het filmfestival van Venetië zat.

Wat is uw grootste mislukking?

Die is er niet. Achteraf bekeken was elke stap nodig om te staan waar ik nu sta. Er zijn wel films die ik intussen meer achter me heb gelaten, maar die moest ik maken om tot de volgende te komen, of om me ergens van te bevrijden.

Hebt u al eens overwogen om te emigreren?

Ik heb een tijdje in Parijs gewoond en toen heb ik overwogen om daar een pied-à-terre te kopen. Maar dat bleek financieel totaal onmogelijk. Gelukkig maar, want nu zou ik dat niet meer willen: het is een fantastische stad, maar ik zou me heel hard ergeren aan het chauvinisme van de Parijzenaars.

Aan welke jeugdherinnering bent u het meest gehecht?

Als kind kreeg ik van mijn mama ’s avonds vaak gesneden appeltjes in een potje, die ik dan opat op haar schoot terwijl we samen een boek lazen. Die warmte, liefde en gezelligheid koester ik enorm.

Doet u iets bijzonders voor het milieu?

Ik ben vegetariër en vlieg nooit voor het plezier, alleen als het moet voor mijn werk. Toegegeven: ik vlieg echt niet graag, dus dat maakt het makkelijker.

Van welke beslissing hebt u het meest spijt?

Van geen enkele. Op het moment dat ik die beslissingen nam, had ik daar de juiste redenen voor. Maar ik ben ook een geluksvogel: tot nog toe zijn er geen beslissingen geweest die mijn leven kapotgemaakt hebben.

Hebt u ooit al eens een zelfhulpboek gelezen?

Nee. Ik leef meer vanuit het idee: eerst knoeien, dan ontdekken hoe het werkt.

Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij… – heeft u het meest geraakt of gevormd?

Disintegration van The Cure heeft me het meest geraakt. Als tiener heb ik daar zo vaak naar geluisterd en begreep ik veel beter wat eenzaamheid en liefdesverdriet betekenen. En als ik één film moet kiezen, dan Gummo van Harmony Korine. Dat was een eyeopener: je kunt in film heel extreem gaan, je hoeft je niet aan de regels te houden.

Waarover zou u meer willen weten?

Van de beursgang en bij uitbreiding de volledige economie begrijp ik niets. Mijn hersenen stoppen instant als iemand daarover begint. Ik wil me daar ook helemaal niet in verdiepen, maar mocht ik het plots snappen, zou ik me extreem intelligent voelen.

Hoeveel geld geeft u jaarlijks aan goede doelen?

Behoorlijk veel, ik vermoed dat mijn boekhoudster denkt: te veel.

Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?

Bij de romantische liefde vind ik het meest ontnuchterende dat het toch werken is. En wat betreft de onvoorwaardelijke liefde tegenover mijn kinderen: het loslaten. Pure schoonheid en zwaarte.

Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?

Ik drink de hele dag door warm water. Vroeger dronk ik constant thee, maar daar kreeg ik hoofdpijn van. Warm water biedt dezelfde troost en is heel gezond.

Wat hebt u geleerd in het leven?

Dat het oké is om te zijn wie ik ben, daar hoef ik me niet meer de hele tijd voor te excuseren.

‘Ik leef meer vanuit het idee: eerst knoeien, dan ontdekken hoe het werkt.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content