Kunstenares Maxime Yde: ‘Als er iets in mijn hoofd zit, zet ik dat meteen op papier’

Van 4 tot 6 november verzamelt een zestigtal kunstenaars zich voor de Artist Market in Tour & Taxis in Brussel. Bezoekers kunnen er werk van jonge makers ontdekken en kopen. Onder hen: Maxime Yde, grafisch kunstenares en vormgeefster bij Knack.

Het artistieke werk van Maxime Yde (33) bestaat uit zwarte, abstracte figuren en lijnen op witte vlakken. Om de beelden op papier te zetten, gebruikt ze verschillende technieken. ‘Bij zeefdrukken krijg je een vlak resultaat, bij diepdruk zie je subtiele onregelmatigheden die het fragiele en kwetsbare karakter van het werk sterker naar voren brengen’, zegt ze. Op de Artist Market toont ze een selectie unieke werken en een reeks artprints, beschikbaar in verschillende formaten.

Zit er een betekenis in je werk?

Maxime Yde: Wat ik op papier zet, komt altijd voort uit een bepaald gevoel. Mijn werk gaat vaak over interpersoonlijke relaties. Het weerspiegelt dingen die rondom mij spelen, die ik observeer en waarmee ik bezig ben. Het is dus nooit zomaar een figuur op een blad. Ik hoor geregeld dat mijn werk een bepaalde kwetsbaarheid uitstraalt, en dat klopt wel.

Of de emotie die ik erin leg ook zo begrepen wordt door het publiek, vind ik minder belangrijk. Het heeft zelfs een veilig gevoel dat niet iedereen meteen ziet waarover het gaat, want jezelf zo blootgeven is best spannend. Iedereen mag er een eigen betekenis aan geven, ik vind het interessant als mensen hun persoonlijke verhalen erop projecteren. Dan creëert mijn werk voor hen een ruimte om te voelen. Als ik naar een film kijk, link ik mijn eigen leven en gevoelens daar ook aan. Soms is het goed om dan eens een potje te huilen of stil te staan bij de dingen. Maar mensen móéten niet per se iets voelen bij mijn werk, mijn tekeningen of beelden mogen ook puur esthetisch geïnterpreteerd worden.

Je maakt zowel grafisch als vrij werk. Hoe verhouden die twee zich tot elkaar?

Yde: Vroeger was ik vooral bezig met ambachtelijke druktechnieken, maar dat zijn vrij lange en intensieve processen. Door de lockdowns tijdens de coronapandemie kon ik het atelier van de academie niet gebruiken, waar de machines staan die ik nodig heb om te drukken.

Ik ben toen in mijn kleine atelier thuis beginnen te tekenen en schilderen. Dat doe ik met de vrije hand, dus dat gaat heel snel. Als er iets in mijn hoofd zit, zet ik dat meteen op papier. Zo ontstaan er hele organische en intuïtieve beelden. Tekenen en schilderen geven me veel meer vrijheid dan grafisch werk. Het is minder doordacht.

Ik heb zin om dat nog verder te onderzoeken: ander materiaal, andere dragers en uitdagende formaten uitproberen. Heel soms werk ik met kleur, maar alleen met geel, blauw en rood – de primaire kleuren.

Naast het artistieke werk, ben je ook aan de slag als grafisch vormgever.

Yde: Klopt. Vier jaar geleden ben ik zelfstandig grafisch vormgever geworden onder de naam STUDIO WAAIJ. Van daaruit ontwerp ik vooral logo’s, huisstijlen en websites voor kleine ondernemingen in de lifestylesector. Daarnaast werk ik ook als freelancer voor Knack en aan mijn eigen vrij, beeldend werk.

Voor mij is het maken van analoog, vrij werk bijna een noodzakelijke tegenhanger van het toegepaste, grafische vormgeven, wat digitaal en in opdracht is.

Heb je kunst met de paplepel meegekregen?

Yde: In zekere zin wel. Mijn vader is naast huisarts ook kunstverzamelaar. Als kind werd ik elk weekend meegesleurd naar een tentoonstelling in Gent, Antwerpen of Brussel. Wij werden dus constant omringd door esthetiek. Toch ben ik pas na mijn hogere studies gestart met deeltijds kunstonderwijs non-toxische vrije grafiek, en dat doe ik nu al zo’n acht jaar. Jammer dat ik de stap niet eerder gezet heb.

Wie of wat inspireert je?

Yde: Het werk van artiesten als Ellsworth Kelly, Egon Schiele, Philip Aguirre, Louise Bourgeois en Constantin Brancuși. Ik bezocht ook net een mooie tentoonstelling met werk van Philippe Van Snick in het S.M.A.K. In de zaaltekst stond een zin die ik ook vaak gebruik als ik iets moet schrijven over mijn werk: ‘Hij vond een manier om de wereld rondom hem te ordenen.’ Dat probeer ik ook te doen. Ook interieur vind ik inspirerend. En verder texturen, materialen, en soms de natuur. Vorig jaar reisde ik naar Gozo, een eiland dat bij Malta hoort. De grond is er heel droog. Overal in de bodem zag ik rotsen, scheuren, barsten, allemaal structuren op zich. Ik vind het interessant om een detail uit te kiezen en daar dan rond te werken.