Jong Talent: Sarah Lederman (30) capteert de fragiliteit en de schoonheid van het leven

‘Het was alsof ik altijd gedacht had dat iedereen rond mij, en zeker mijn familie, onaantastbaar was’, zegt bekroond filmmaakster Sarah Lederman. Twee jaar geleden verloor ze haar vader aan de spierziekte ALS.

‘Toen mijn vader zijn diagnose kreeg, besefte ik pas ten volle hoe fragiel, maar ook hoe mooi en waardevol het leven is. Dat wilde ik capteren in een film.’

In Blue Feather Tone legt Lederman het ziekteproces en de dood van haar vader vast, en de periode van rouw die daarop volgde. Het werd een persoonlijk verhaal over de cyclus van leven en dood, over vergankelijkheid en de voortzetting van identiteit. ‘Als je iemand verliest die je dierbaar is, schudt dat je leven door elkaar en roept het leven plots veel vragen op’, zegt Lederman. ‘Met deze film neem ik de kijker mee op mijn zoektocht naar antwoorden.’

1/2

Stills uit Blue Feather Tone van Sarah Lederman, een film over de cyclus van leven en dood, over vergankelijkheid en de voortzetting van identiteit.

© Sarah Lederman

2/2

© Sarah Lederman

1/2

Stills uit Blue Feather Tone van Sarah Lederman, een film over de cyclus van leven en dood, over vergankelijkheid en de voortzetting van identiteit.

© Sarah Lederman

2/2

© Sarah Lederman

Heeft die zoektocht tot nieuwe inzichten geleid?

Sarah Lederman: Een ervaring van verlies is erg verwarrend. Zo wakkerde de dood van mijn vader in mij een verlangen aan naar nieuw leven. Plots had ik een sterke kinderwens. Een kind kan verschillende generaties met elkaar verbinden. Ik ben mijn vader wel verloren, maar hij leeft nog altijd voort in mij, en kan ook voortleven in mijn nageslacht. Ook door het verlies van mijn vader te verfilmen, leeft hij op een manier verder. De beelden houden zijn herinnering levendig. In die zin was deze film maken wellicht een copingmechanisme.

Uw werk wordt gekleurd door uw Joodse identiteit.

Lederman: Ik vind het waardevol om de rituelen uit het liberale Jodendom te tonen, omdat het voor velen een wereld is die ze misschien niet kennen. Dankzij die inkijk kunnen mensen voorbij hun vooroordelen treden, wat op zijn beurt verbondenheid creëert.

Wat wilt u uw publiek meegeven?

Lederman: Blue Feather Tone is een persoonlijk verhaal, dat tegelijk ontzettend universeel is. Vroeg of laat krijgt iedereen te maken met verlies. Door mijn verhaal op een poëtische en contemplatieve manier te benaderen, blijft er voldoende ruimte over voor de kijker om er een eigen invulling aan te geven. Ik hoop dat mijn film inspirerend werkt en dat mensen er troost en lichtheid in vinden.