Fotografe gooit stereotypen overboord met haar werk: ‘Ik wil tonen dat er meer is’

‘In het Westen beelden we andere culturen vaak enorm stereotiep af’, zegt fotografe Tatjana Huong Henderieckx.

‘Ik wil tonen dat er méér is. Daarom staan kleuren en vormen in mijn beelden centraal.’ Al van kindsbeen af heeft Huong Henderieckx steeds alle details gezien. ‘Door bewust te kiezen voor analoge fotografie, dwing ik mezelf om meer te vertragen, beter te kijken en goed na te denken over elk beeld. De verhalen van de mensen die ik portretteer, krijgen daardoor meer diepgang.’

Loskomen van stereotypen is geen evidentie.

Tatjana Huong Henderieckx: Dat klopt. Als prille twintiger kreeg ik de kans om op residentie te gaan in India. Voor ik vertrok, kreeg ik de ene waarschuwing na de andere: het zou er vuil zijn, en gevaarlijk. Met een klein hartje stapte ik het vliegtuig op, bang voor waar ik zou terechtkomen. Toevallig zat ik tijdens die vlucht naast een oudere man. ‘Probeer alles wat je gehoord hebt los te laten’, zei die. ‘Kijk onbevangen rond en laat alles op je afkomen.’ Dat heb ik gedaan. Zo ontdekte ik dat dat land óók ongelooflijk mooi en kleurrijk is. Sindsdien is mijn manier van kijken veranderd, al blijft het een uitdaging om niet in stereotiepe beeldvorming te vervallen.

Heeft uw adoptie een stempel gedrukt op uw werk?

Huong Henderi: Absoluut. Ik ben geboren in Vietnam, maar groeide op in het Westen. Terwijl ik soms zelf vergeet dat ik een Aziatisch uiterlijk heb, herinneren anderen mij daar vaak aan, en merk ik dat ze een stereotiep beeld van me hebben. Het dwingt mij om na te denken over mijn identiteit en waar ik thuis ben. Dat is bepalend geweest voor mijn artistieke projecten.

Waar droomt u van?

Huong Henderieckx: Ooit wil ik een expo waarin ik bezoekers kan onderdompelen in mijn wereld, waar niet alleen beelden te zien zijn, maar ook geuren en geluiden deel zijn van de beleving. Hoewel er foto’s zouden hangen van overal ter wereld, zou ik nergens aanduiden waar ik ze gemaakt heb. De mensen die ik fotografeer zijn belangrijker dan waar ze vandaan komen.