‘Waarom hebben zwarte mensen in België zelden een hond of een kat, terwijl dat voor witte mensen vanzelfsprekend is?’ Aan het woord is fotografe Agneskena (29), die met haar beelden een inkijk geeft in de verschillende realiteiten waartussen mensen met een migratieachtergrond zich bewegen. ‘Via mijn werk kunnen we elkaar beter leren kennen en begrijpen. Ook in de kleine dingen, die bijna nooit ter sprake komen.’
Waar vindt u inspiratie?
Agneskena: Voor mijn persoonlijke projecten vertrek ik – een zwarte vrouw met Congolese roots – vanuit mijn eigen leefwereld. Om antwoorden te vinden op de vragen die ik me stel en die aansluiten bij mijn cultuur, ga ik aankloppen bij mensen die op me lijken. Ik denk dat mensen soms niet beseffen hoeveel een zwarte huid bepaalt in het dagelijks leven: de plekken waar je komt, de manier waarop je je haar opsteekt, je omgang met familie en vrienden en je keuze om bepaalde culturele gewoontes over te nemen of af te stoten, zoals het houden van katten en honden.
Waarom hebben zwarte mensen in België zelden huisdieren?
Agneskena: De manier waarop mensen in het Westen omgaan met huisdieren verschilt enorm van hoe een groot aantal gezinnen dat doet in Afrika. In Congo behoort een hond of een kat bijvoorbeeld niet toe aan een gezin, maar aan de gemeenschap. Honden worden er vaak gebruikt om het huis te bewaken en zijn binnen niet altijd welkom. De meeste mensen die ik in het kader van mijn onderzoek sprak, gaven aan dat een huisdier ook geen prioriteit is als je net verhuisde naar een land waar heel andere normen en waarden gelden. En soms speelt religie ook een rol. Daarom bestaat hier het idee dat huisdieren iets zijn voor witte mensen. Al die lagen doe ik uit de doeken in Sokoro, mijn nieuwe expo in het Antwerpse jeugdcentrum Het Bos.
Hoe vertaalt zich dat in beeld?
Agneskena: Vooraleer ik mensen fotografeer, laat ik ze hun verhaal vertellen of laat ik ze met elkaar in gesprek gaan over een bepaald onderwerp. Die gesprekken worden gefilmd en maken deel uit van mijn expo’s, die dus tweeledig zijn. Het deel met de video’s is eerder informatief, terwijl mijn foto’s het verhaal van de mensen vat in stilstaand beeld.
Sokoro is tussen 18 en 28 januari te zien in Het Bos. Info: www.hetbos.be.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
