Han Coucke is acteur en comedian. Hij tourt nu met ‘De lijst van Han Solo’.
Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?
Han Coucke: Toen ik onlangs het voorstel hoorde om euthanasie toe te laten bij ouderen die levensmoe zijn, maakte dat me vooral triest. Onze mentale gezondheid staat onder druk, maar het is toch bedroevend dat dit als oplossing wordt gezien? We zouden er beter naar streven dat het leven voor iedereen de moeite waard is.
Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?
Coucke: Dat woord ‘concreet’ stoort me. Omdat er een zekere stelligheid in schuilt, die verbetering in de weg zit. Ik pleit voor meer twijfel en positieve discussie.
Wat is uw grootste prestatie?
Coucke: Dat ik tijd maak om er als vader te zijn voor mijn kinderen.
Wat is uw grootste mislukking?
Coucke: Mijn tomatenoogst van twee jaar geleden.
Aan welke jeugdherinnering bent u het meest gehecht?
Coucke: Als kind ging ik vaak op vakantie naar een huisje in de Ardense bossen, zonder elektriciteit of stromend water. Mijn twee broers en ik sliepen samen in één groot bed. Dat was fantastisch.
Doet u iets bijzonders voor het milieu?
Coucke: Mijn vader was biologisch tuinier, al onze groenten en fruit kweekte hij zelf. Tuinieren zonder pesticiden is voor mij dus een evidentie. Verder hebben we veel isolatie, zonnepanelen, een groentepakket… En ik probeer vaak de fiets te nemen.
Wat is het ergste wat u over uzelf op sociale media hebt gelezen?
Coucke: Als comedian kruip ik in de huid van Han Solo. Als mensen fulmineren, zijn ze kwaad op die theatrale persoonlijkheid, niet op mij. Dat glijdt van me af. Doorgaans bedank ik hen vriendelijk: ‘neem het gerust mee naar de volgende vergadering.’ Einde conversatie.
Hebt u ooit al eens een zelfhulpboek gelezen?
Coucke: Zeker. Onder meer de boeken van Esther Perel over liefde en relaties vind ik heel bevrijdend.
Mijn grootste mislukking is mijn tomatenoogst van twee jaar geleden.
Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij… – heeft u het meest geraakt of gevormd?
Coucke: Toen ik ging studeren in Gent, liep daar net de openluchtexpo Over the Edges, met onder meer de hamzuilen van Jan Fabre. Voor het eerst lééfde kunst voor mij.
Waarover zou u meer willen weten?
Coucke: Ik ben nogal nieuwsverslaafd: toen de Golfoorlog uitbrak, zat ik de hele nacht voor de televisie. En binnenkort gaan we een week naar de Verenigde Staten om de verkiezingen live mee te maken.
Hoeveel geld geeft u jaarlijks aan goede doelen?
Coucke: Er zijn enkele organisaties die we maandelijks steunen, maar we proberen ook effectief iets te doen. Zo speel ik geregeld benefiets. En we hebben ook een tijdje een vluchtelingenkindje uit Syrië opgevangen.
Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?
Coucke: Liefde op zich is niet moeilijk, maar in een lange relatie is het wel een uitdaging om elkaar niet te verliezen in het dagdagelijkse.
Vindt u seks overschat?
Coucke: Zeker niet. Vrouwen hebben een grote seksuele evolutie gekend, maar bij mannen lijkt die te hebben stilgestaan. Alsof enkel het cliché van het alfamannetje telt.
Zou u op de vlucht slaan als het oorlog wordt?
Coucke: Absoluut, samen met iedereen die ik graag zie. Ik ben resoluut tegen oorlog. Het huidige opbod van bewapening is erg beangstigend.
Wat hebt u geleerd in het leven?
Coucke: Luisteren, conflicten durven aangaan, socialer zijn. Als introvert vond ik smalltalk lang iets onbegrijpelijks, maar ik ben er goed in geworden.
