Wim Van de Voorde – Handboek Forensische Geneeskunde

Het Handboek Forensische Geneeskunde is veel boeiender dan de beste thriller.

Ik zal het maar meteen zeggen: ik hou niet van thrillers, krimi’s of detectivereeksen. Voor mij geen Sherlock Holmes of Hercule Poirot, geen Witse, Baantjer of Aspe en ook geen inspector Morse.

De spanning in een oude Oostblokfilm waarvan je verwacht dat hij eindelijk zal beginnen als de aftiteling start, is me liever dan de ingenieuze ontrafeling van een of andere misdaad.

Wel uiterst boeiend is het Handboek Forensische Geneeskunde. Voor het eerst verscheen er een uitputtend Nederlandstalig boek over de wellicht meest mediagenieke tak van de geneeskunde, aangezien ze kan helpen bij het oplossen van een misdrijf.

Auteur is Wim Van de Voorde, diensthoofd forensische geneeskunde van de K.U.Leuven, die medewerking kreeg van een aantal collega’s.

Het boek behandelt kort de relatie tussen arts en gerecht, en gaat vooral in op de doodsleer (met alle aspecten van het vaststellen van de dood), het forensisch sporenonderzoek en alle mogelijke doodsoorzaken.

Dat gebeurt in toegankelijke taal, met in kaders heel wat gevallen uit de praktijk en met beeldmateriaal, altijd decent maar ook weinig aan de verbeelding overlatend.

In iets meer dan 500 bladzijden laat het boek zien hoe in vrij korte tijd de gerechtelijke geneeskunde uitgroeide tot een niet meer weg te denken tak, waar zowel specialisme als samenwerking tussen disciplines uiterst belangrijk is.

Want ook al werd de moord op Julius Caesar in 44 voor Christus al beschreven door de Romeinse arts Antistius (Caesar had 23 wonden en de tweede steekwonde in de borst zou dodelijk geweest zijn), toch wordt de forensische geneeskunde nog niet zo lang echt ernstig en wetenschappelijk bedreven. Pas in 2002 werd deze specialisatie in België als dusdanig erkend.

Dit boek is veel boeiender dan de beste thriller, omdat het nauwgezet en zonder sensatie laat zien hoe de forensische geneeskunde vandaag een misdaad helpt oplossen. Of hoe de forensische geneeskunde Sherlock Holmes, Hercule Poirot, Witse, Baantjer, Aspe, Morse en al die andere speurneuzen ver overstijgt.

Ewald Pironet