William Lashner – Erewoord

Misdaadauteurs die hun serieuze thrillers relativeren met humor zijn zeldzaam. Carl Hiaasen, Elmore Leonard, Janet Evanovich,… Bij die witte merels hoort, op mijn erewoord, William Lashner.

Misdaadauteurs die hun serieuze thrillers relativeren met humor zijn zeldzaam. Carl Hiaasen, Elmore Leonard, Janet Evanovich,… Bij die witte merels hoort, op mijn erewoord, William Lashner.

Deze gewezen Amerikaanse strafpleiter is bij ons zo goed als onbekend.Vijftien jaar geleden kwamen al eens een paar romans in vertaling uit, zonder succes. Bruna probeerde het opnieuw en bracht op een jaar of drie vijf titels. Met meer bijval, maar niet overdreven.

Advocaat Victor Carl is de centrale figuur in de thrillers van Lashner. Een advocaat die zichzelf wijsmaakt dat hij de job voor het geld doet, maar toch zonder veel problemen ook pro Deo iemand verdedigt. Ruwe bolster, blanke pit. In ‘Erewoord’, de jongste van Lashner, huist Carl dan ook in een weinig luxueus kantoortje en kan hij er nauwelijks een secretaresse op na houden. In een vorig avontuur is hij trouwens een assistente kwijtgeraakt aan een cliënt in wiens onschuld hij overigens niet geloofde.

Dat soort advocaat is Carl dus. Vaak dialogeert hij met zichzelf en met de lezer: ‘Er zijn veel dingen die gemakkelijk gaan in deze wereld: porno downloaden, illegale kabelaansluiting versieren, Servische meiden oppikken; je snapt wel wat ik bedoel. Maar niets gaat zo gemakkelijk als het bed induiken met een oude geliefde.’

En dat is wat Carl overkomt. Hij is weer smoor op Julia, de vrouw die hem verliet om te trouwen met Wren, een rijke uroloog. Volgens Carl de grootste belediging die je je ex kan aandoen, trouwen met een uroloog. Vreemd is wel dat Wren vermoord wordt, kort nadat Julia opnieuw aanpapte met Carl. De politie verdenkt zowel Julia als Carl van de moord. Tot uitkomt dat uroloog Wren een duister bedrijfje had dat in al even duistere omstandigheden over kop ging en Wren een paar miljoenen opzij kon zetten. Carl begint te twijfelen aan de onschuld van zijn grote liefde. Hij gaat zelf de zaak onderzoeken samen met Derek, een jonge kleine crimineel die hij kon laten vrijspreken en ervan droomt privédetective te worden. Zo belanden ze in de drugswereld van Philadelphia.

Met Victor Carl schiep Lashner een boeiend, grappig personage, een man die de goede dingen doet om niet altijd even ethische redenen. Hij heeft wel een eigenzinnige opvatting over de grens tussen goed en kwaad, vaak ben het je als lezer niet eens met hem, maar zijn voortdurende twijfels en zwakheid werken vetederend. Nu eens is Lashner doodserieus, dan weer hilarisch in het kwadraat. Zijn situatiehumor doet denken aan de Franse toneelschrijver Georges Feydeau, ze laat ons schaamteloos lachen met de ellende van anderen. Lashners taal is zowel koel als lyrisch, oneliners en wisecracks zijn perfect gedoseerd.

Tot zover het goede nieuws. Achteraan ‘Erewoord’ staat het slechte: Lashner en Carl hebben besloten een tijdje uit elkaar te gaan. Dan weer de positieve noot: het is misschien maar tijdelijk. En we hopen dat Bruna de nog ontbrekende titels uitbrengt.

Fred Braeckman