Rudy Soetewey – Bewijs het maar: ‘Fatale vleeskeuring’
Het geweten van de machteloze kleine man. De onbeholpen boeteprofeet. Zo heeft Rudy Soetewey (Poirotprijs 2011) zich in zijn hele oeuvre geprofileerd. Zo gedraagt zijn hoofdpersoon zich in Bewijs het maar.
Matthias De Wolf is een freelance journalist die het vreemde verzoek krijgt van een steenrijke dame om de zelfmoord van haar neef Kevin te onderzoeken. Matthias heeft al snel gerede twijfels bij de “zelfmoording”. Want waarom blijft de vader van Kevin, de West-Vlaamse tycoon Jozef Braeckelandt, onberoerd over zijn verstoten zoon en diens geldbeluste vrouw Saskia ? Die de oude geliefde van Matthias blijkt ?
De hardnekkige zoektocht naar de oorzaak van Saskia’s dood (gif ? hart ?) wordt een danteske helletocht door de duistere valleien van de machtspolitiek. Soetewey doorzeeft de voedselveiligheid. Hij verkettert de financiers die de verbruiker bedotten, door wetenschap, politiek, verslaggeving en verdeelhuizen aan zich te binden. Matthias’ onderzoek naar de wanpraktijken in een kippenfabriek maakt nog meer slachtoffers, tot de waarheid zelfs bij hem doordringt: “Idealisme leidt alleen maar naar het klokkentouw”. Zeker omdat hij “altijd zijn beloftes houdt”.
Maar onverschilligheid, met name bij diezelfde klant en diezelfde machteloze kleine man, is dodelijker dan de cynische afpersing door distributeurs, die steeds goedkopere producten afdwingen en volksgezondheid opofferen aan immer grotere winstmarges. Die sombere onderlaag tekent de hopeloosheid van de schrijver in zijn doorlichting van het kapitalisme. Soetewey doet dat met verve. Een kranige en snel wisselende plot wordt geschraagd door vlotte dialogen en een akelige sfeer, met herkenbare klassen, geen van de pot gerukte machtsmensen, geen superheld. Soetewey blijft de heraut van de kwetsbare, bedrogen mens, al drijven zijn thrillers steeds nadrukkelijker op pessimisme over de mensheid, ondanks terloopse kwinkslagen. Bewijs het maar is Camus’ L’Etranger van het technologisch tijdperk.
Rudy Soetewey, Bewijs het maar. Westerlo, Kramat 2015, 339 blz.
Hercule Poirotprijs
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier