Peter Sloterdijk

De cultuurfilosoof Peter Sloterdijk prijkt vooraan op de lijst van de grootste moderne denkers.

De cultuurfilosoof Peter Sloterdijk prijkt vooraan op de lijst van de grootste moderne denkers. Hij is sinds 2001 rector en hoogleraar filosofie en esthetica aan de Staatlichen Hochschule für Gestaltung in Karlsruhe en geeft les aan de Universität fur angewandte Kunst in Wenen.

Sloterdijk werd in 1947 geboren in Karlsruhe en is de zoon van een Duitse moeder en een Nederlandse vader. ‘Mijn vader heeft nooit Nederlands met mij gesproken. Hij sprak een eigen soort Duits. Hij raakte gewend aan zijn eigen fouten, hij creëerde een eigen grammatica en had een eigen woordenschat. Die taal werd zijn nieuwe habitus.’

Ook Sloterdijk staat bekend om zijn unieke taal. Hij schrijft gedachtenexplosies neer met een literaire zwier. Hij is een soort Baudelaire van de filosofie. Sommige filosofen verwijten hem dat. Hij zou te aforistisch zijn.

Sinds 2002 presenteert Sloterdijk op de Duitse zender ZDF samen met Rudiger Safranski het tweewekelijkse televisieprogramma Das philosophische Quartett. Safranski noemde hem ooit ‘de meester van de vrolijke wetenschap’.

Sloterdijk studeerde filosofie, geschiedenis en germanistiek aan de universiteit van München. In 1975 promoveerde hij aan de Universiteit van Hamburg. Vanaf begin jaren tachtig begon hij veelbesproken essays te schrijven. In 1984 verscheen zijn Kritiek van de Cynische Rede, een werk dat hem de status van cultfilosoof bezorgde.

Sloterdijk pleitte voor een kynische levenshouding: kiezen voor het vrolijk leven van je eigen leven. ‘Wie inziet dat de kringloop van vervreemding en vlucht ten slotte altijd wordt gesloten door de eigen dood, die moet ook begrijpen dat men de cirkelgang beter andersom kan laten verlopen, via het leven in plaats van de verdoving, via het risico in plaats van de beveiliging, via de belichaming in plaats van de gespletenheid.’

Vanaf 1998 verscheen er van zijn hand een lijvige trilogie: Sferen, in het Nederlands vertaald in 2003 en 2009. Sloterdijks stelling luidt: ‘De mens is een sferenbouwer want hij moet vorm geven aan de ongrijpbaarheid en de onmetelijkheid van de wereld. Hij zoekt bescherming in zijn omhulsel van huis, land, park, natie, in intieme sferen als relaties of in metafysische stelsels. De vraag naar ons waar is zinvoller dan ooit, zinvoller dan die naar ons wat. We moeten ons richten op de plaats die mensen creëren om te kunnen zijn wie ze zijn. Deze plaats heb ik de naam sfeer gegeven. Sferen zijn ruimtescheppingen die als een immuunsysteem werken’, zegt Sloterdijk.

Zopas verscheen bij Uitgeverij Boom het afsluitende deel van Sferen: Schuim. Het extreme individualisme van onze tijd wordt hierin gevat in de metafoor van het schuim: we leven in een wereld die uiteenvalt in schuimbellen. In maart 2009 verscheen bij Suhrkamp het jongste werk van Sloterdijk: Du musst dein Leben ändern – Über Anthropotechnik. Het werd nog niet vertaald.